Zijn wij broer en zus?
‘Er loopt iemand naar de deur.’‘Een collectant?’
‘Volgens mij niet, maar ze zal zo wel aanbellen.’
‘Ga jij even naar haar toe?’
‘Is goed.’
Het duurt een heel tijdje voor Richard terug is en als hij de kamer weer binnenkomt, kijkt hij zijn vrouw een beetje geschrokken aan.
‘Wie was dat en wat kijk je vreemd?’
‘Dat raad je nooit en dit had ik trouwens ook niet verwacht. Die vrouw zei namelijk het meer dan sterke vermoeden te hebben dat ze een zus van me is.’
‘Dat meen je niet.’
‘Echt waar. Ze was al bij Rob, Leo en Vera geweest of ze mee wilden werken aan een DNA test, maar die hadden haar weggestuurd en gezegd dat ze niets met deze zaak te maken wilden hebben.’
‘Wat heb jij gezegd?’
‘Geen ‘nee’, maar ook nog geen ‘ja’. Ik heb haar naam, adres en telefoonnummer gekregen en wil er eerst achter zien te komen wat het voor dame is, want ik heb weinig trek om me met een of ander onguur of raar type in te laten. Al kwam ze wel heel normaal op me over. Ik heb om alles een beetje op me in te laten werken een paar dagen bedenktijd gevraagd en daar had ze alle begrip voor.’
‘Vind je het niet raar dat je broers en zus haar niet verder wilden helpen?’
‘Eigenlijk wel. Natuurlijk zullen ze best geschrokken zijn, want dat ben ik ook. Ik had dit namelijk niet van mijn vader verwacht en kan me daarom eigenlijk niet voorstellen dat die vrouw haar verhaal klopt. Al zegt dat laatste natuurlijk niets, want ze zal niet zomaar of voor de lol hierheen zijn gekomen.’
‘Ik ben het me je eens en denk dat je gelijk hebt. Die dame kan er trouwens niets aan doen dat haar moeder en jouw vader misschien iets gedaan hebben wat ze beter niet hadden kunnen doen. Ik kan me trouwens heel goed voorstellen dat ze op onderzoek uit is gegaan. Dat zou ik namelijk ook doen.’
Richard wil wat zeggen, maar wordt gestoord door zijn telefoon. Als hij in het schermpje kijkt en ziet dat het zijn oudste broer is die belt, kijkt hij zijn vrouw grijnzend aan.
‘Rob. Die is vast nieuwsgierig of die vrouw ook hier aan de deur is geweest.’
‘Die kans is groot.’
Als Richard opneemt en een paar woorden met zijn broer heeft gesproken, ziet Ellen zijn gezicht betrekken en probeert ze uit de woorden van hem op te maken wat er gezegd wordt.
Dat lukt niet heel goed, maar ze beseft wel vrij snel dat de heren het lang niet met elkaar eens zijn en als ze de verbinding hebben verbroken, blijkt dat ze gelijk heeft.
Richard kijkt haar namelijk met een woeste blik in zijn ogen aan.
‘Die vent denkt me even te kunnen vertellen wat ik moet doen.’
‘Hoezo?’
‘Hij, en ik begreep dat de anderen het met hem eens zijn, wil geen oude koeien uit de sloot halen en de naam van mijn vader en volgens hem de hele familie niet in diskrediet brengen. Omdat pa is overleden wil hij alleen nog met eerbied en respect over hem praten en niet op deze manier.’
‘Ik begreep uit jullie gesprek dat jij het daar niet mee eens bent.’
‘Voor een deel wel, maar het is helemaal niet mijn bedoeling om de naam van pa te besmeuren. Ik vind echter dat we die vrouw de rest van haar leven niet in het ongewisse kunnen laten over wie haar vader was. Als ze een echte zus van me blijkt te zijn, wil ik, als zij dat eveneens op prijs stelt, trouwens ook contact met haar.’
‘Ja, waarom niet?’
‘Geen idee. Als zij gelijk heeft, heb ik geen enkele reden om haar uit mijn leven te weren. Ze vraagt tenslotte niet om iets vreemds. Als ze de kwestie nou in de krant wilde laten zetten of ermee op tv wilde, maar dit is toch een menselijke zaak?’
‘Dat vind ik wel.’
‘Het ergste komt trouwens nog. Als ik meedoe aan die DNA test willen mijn broers en zus geen contact meer met me.’
‘Joh, dat is erg en vooral schrikken.’
‘Nou, het bezorgt me eigenlijk meer chagrijn dan schrik. Ik vind het namelijk niveauloos gedrag dat ze me op die manier onder druk proberen te zetten.’
‘Weet je al wat je doet?’
‘Ja, ik ga die vrouw zo bellen dat ze die test maar moet regelen en ik wel hoor wat er van me verwacht wordt en wanneer.’
‘Moet je dan niet eerst uitzoeken wat het voor dame is en als je op haar verzoek ingaat, heb je dus geen contact meer met je familie.’
‘Klopt en dat vind ik best erg. Ik heb echter niet het gevoel dat ik iets verkeerds doe en wil alleen maar menselijk tegen die vrouw zijn. Volgens Rob was ze trouwens directrice van een basisschool, dus zal er vast wel niets op haar aan te merken zijn.’
‘Kun je er niet beter nog een nachtje over slapen, want het is natuurlijk wel een ingrijpend besluit om met je familie te breken. Ik zou, als ik jou was, trouwens ook uit de monden van Leo en Vera willen horen hoe zij hierover denken. Niet dat ik Rob ergens van beschuldig, maar hij heeft zijn broer en zus wel vaak aardig onder controle.’
Richard knikt.
‘Dat is waar, dus ik zal ze bellen. Als zij het met Rob eens zijn, hoef ik er echter niet meer over na te denken, want dan staat mijn besluit vast. Als zij op deze manier mijn mening denken te bepalen en me willen verplichten om dingen te doen waar ik het niet mee eens ben, wíl ik trouwens niet eens meer contact met ze. Zo ga je, volgens mij tenminste, niet met elkaar om en zeker niet als familie.’
Als Richard zijn broer en zus belt, blijken ze het helemaal met Rob eens te zijn en dat is het eind van hun goede familieband.
Ruim twee maanden later blijkt alles helaas voor niets te zijn geweest, want uit de DNA test blijkt dat de vrouw geen familie is. Richard doet naar aanleiding van deze uitslag nog wel een poging om de breuk met zijn broers en zus te lijmen, maar dat mislukt.
Er is voor de anderen namelijk te veel gebeurd en gezegd om alles zomaar te vergeten en daarnaast komt er het nodige oud zeer om de hoek kijken.
Als de dame die om de DNA test vroeg van de onenigheid hoort, belt ze Richard vol spijt op.
‘Als ik dit vooraf had geweten, was ik nooit aan deze ellende begonnen. Sorry en dit meen ik echt. Kan ik soms wat doen om de ruzie met je familie goed te maken? Ik vind het namelijk vreselijk wat er is gebeurd.’
‘Jij hoeft je ten eerste nergens druk over te maken, want het is heel normaal dat je wil weten wie je vader is of was. Die breuk met de familie laat me verder zeker niet koud, maar ik heb ze nu goed leren kennen en daarom is het misschien wel goed dat dit is gebeurd.’
Reacties
Let op: HTML wordt niet vertaald!