Vechten is een teken van zwakte
€2,50
Excl. BTW: €2,50
Omschrijving
Jos is, net als de afgelopen dagen, ook vanavond weer in een slecht humeur. Hij baalt er namelijk van dat zijn vriendin vorige week hun relatie verbroken heeft en voelt zich zielig en eenzaam.
Het ergste vindt hij nog dat ze gevoelens voor een ander heeft gekregen. Tenminste, dat zei ze en daar zal ze niet om gelogen hebben. Er is dus iemand die ze leuker vindt dan hem en dat is iets wat hij niet kan verdragen.
Om zijn pijn te verzachten, zit hij voor de vierde avond op rij in de kroeg en hij is elke avond nog stomdronken naar huis gegaan. Dat heeft hem alleen niets geholpen, want hij heeft Thea er niet mee teruggekregen en is steeds meer gaan drinken. Hoewel het nog geen tien uur is, is hij daarom alweer aardig dronken.
Als hij zijn ex met een paar vriendinnen en wat jongens binnen ziet komen, lijkt hij echter ineens weer nuchter te zijn. Zijn frustraties nemen echter per seconde toe en hij krijgt al snel het gevoel dat hij iets moet doen, maar weet niet wat. Het liefst zou hij met Thea gaan praten om te vragen wat er fout is gegaan, maar hij is bang dat ze daar geen prijs op stelt.
Hij wil haar namelijk niet tegen zich in het harnas jagen. Al meent hij wel recht te hebben op duidelijkheid. Ze had hier trouwens niet moeten komen en zeker niet met die jongens, want ze weet dat hij hier zo goed als altijd zit en het vreselijk vindt om haar met een ander te zien.
Na er even over te hebben nagedacht, voor zover dat vanwege de alcohol mogelijk is, besluit hij toch naar haar toe te gaan. Terwijl hij slingerend naar de andere kant van de bar loopt, ziet hij haar gezicht betrekken. Dat is echter geen reden voor hem om van zijn voornemen af te stappen.
‘Hoi Thea. Ik wil even met je praten?’
‘Daar heb ik geen zin in. We zijn namelijk uitgepraat, want ik heb je alles gezegd wat ik wilde. Je hebt trouwens flink gedronken en daar hou ik niet van. Daarnaast ben ik nu met anderen en daarom heb ik geen behoefte aan jouw gezelschap. Laat me dus alsjeblieft met rust.’
‘Is één van die ventjes soms je nieuwe vriend? Ik dacht altijd dat je een goede smaak had, maar dat valt dus tegen. Moeten zij trouwens nog niet naar huis? Het is immers bijna kwart over tien en al lang kinderbedtijd.
‘Jos, veroorzaak nu geen problemen.’
‘Je hebt een paar jaar de baas over me gespeeld, maar die tijd is gelukkig voorbij. Ik doe dus vanaf nu wat ik zelf wil en dat is met jou praten.’
Omdat één van Thea’s vrienden erbij komt, vallen er opeens klappen. De ruzie duurt echter niet lang, want de kroegeigenaar is er snel bij en werkt Jos naar buiten. Dit gaat niet zonder slag of stoot, maar de kroegbaas is vrij sterk en heeft de klus daarom snel geklaard. Voor Jos is het daarmee echter niet voorbij, want hij besluit om het er niet bij te laten zitten.
Dat Thea hem niet meer wil, is nu wel duidelijk en daar moet hij zich dus bij neerleggen. De jongen die hem geslagen heeft, is alleen nog niet van hem af. Vooral omdat hij vermoedt dat die gluiperd degene is die iets met zijn ex heeft.
Eerst wil hij bij de deur wachten tot ze naar buiten komen en het ventje dan geven wat hij verdient. Na even begint hij echter te beseffen dat dit niet slim is. Ten eerste kunnen ze hem vanuit de kroeg zien en ten tweede zijn zij met z’n drieën en hij alleen. Eén zo’n jochie kan hij wel hebben, maar drie wordt te veel.
Plus dat hij de kans loopt dat die helden bang voor hem zijn en binnen de politie bellen. Als ze dat doen, zit hij vannacht in de cel en daar heeft hij geen zin in. Daarom besluit hij naar een bosje te lopen waar niemand hem kan zien en daar af te wachten wat er gebeurt.
Zijn geduld wordt flink op de proef gesteld, maar iets na twaalf uur hoort hij stemmen en komt de groep in zijn richting. Als hij ziet dat Thea en de jongen die hem geslagen heeft hand in hand fietsen, wil hij gelijk naar ze toe rennen en erop los slaan.
Hij weet zich echter te bedwingen en al snel komt er een ander plan bij hem naar boven. Omdat hij niet verwacht dat ze verderop gaan, rekent hij er namelijk op dat die jongen mee naar Thea’s huis gaat. Daar kan hij blijven slapen, maar hij denkt dat ze dit nog niet wil, dus komt hij straks via de stille Kastanjelaan terug naar het dorp.
Natuurlijk kunnen zij veel sneller fietsen dan hij lopen, maar via dat bospaadje snijdt hij een stuk af en is hij vast nog wel op tijd om die knaap zijn verdiende loon te geven.
Eerst is hij vol goede moed, maar als hij bij de uitgestorven Kastanjelaan komt, vreest hij te laat te zijn. Even denkt hij om naar huis te gaan, maar zijn wraakgevoelens zijn zo groot dat hij besluit te blijven.
Dat duurt heel lang en omdat hij denkt te weten wat het tweetal aan het doen is, giert de agressie door zijn lijf. Als hij een hele tijd later in de verte een lichtje aan ziet komen, schiet hij dan ook overeind. Eerst wil hij gelijk op de jongen aan vliegen, maar dan besluit hij hem eerst te laten passeren en hem van achteren aan te vallen.
Dat is misschien niet netjes, maar dat die held zijn vriendin heeft afgepakt is evenmin fraai en als die sukkel hem niet ziet, kan hij hem ook niet aangeven en dat scheelt gedoe met de politie.
Wanneer de jongen Jos passeert, ziet hij dat het de persoon is die hij zoekt en schiet hij gek van woede de weg op. Hij is gelijk bij zijn nietsvermoedende slachtoffer en trekt hem met een forse ruk van zijn fiets. Vervolgens stort hij zich op de knaap en slaat hij woest op hem in.
Eerst schreeuwt Thea’s vriend nog en probeert hij zich te verweren, maar dat wordt steeds minder en uiteindelijk beweegt hij niet meer en is het stil. Hoewel Jos hier niet van schrikt, is het wel een reden voor hem om zijn actie te staken. Daarom staat hij op en, na de hulpeloze jongen nog een aantal trappen in zijn buik en rug te hebben gegeven, gaat hij naar huis.
Daar komt hij tot de ontdekking dat zowel zijn kleding als hijzelf flink onder het bloed zit. Daarom gooit hij zijn trui en broek in de wasmachine, gaat hij zich even douchen en daarna naar bed. Ondanks alles, valt hij als een blok in slaap en is het de volgende ochtend al twaalf uur voor hij beneden komt.
Hoewel de ellende in hun dorp meestal heel snel de ronde doet, kan hij zich niet voorstellen dat zijn ouders al weten wat er is gebeurd. Omdat er weinig verkeer over de Kastanjelaan komt, kan het namelijk best zijn dat ze zijn slachtoffer nog niet lang geleden gevonden hebben en misschien ligt hij er nog wel.
Dat laatste bezorgt hem, nu hij weer nuchter is, toch wel een vervelend gevoel en dat wordt nog erger als hij het verhaal van zijn vader hoort.
‘Heb jij vannacht de ambulance nog gezien.’
‘Nee. Hoezo?’
‘Er is op de Kastanjelaan een jongen gruwelijk mishandeld. Het gaat om Peter Redeker. Een zoon van mijn collega. Ik heb net gebeld hoe het was, maar kreeg de voicemail. Ze zullen dus wel in het ziekenhuis zijn en daarom bel ik straks wel weer. De boswachter heeft hem gevonden en vertelde dat hij er heel raar bij had gelegen en onder het bloed had gezeten.’
Hoewel Jos enorm schrikt, probeert hij niets te laten merken en dat lukt hem redelijk goed. Als hij op het voetbalveld komt, slaat de schrik hem echter om het hart. Hij hoort namelijk dat zijn slachtoffer nog niet bij kennis is en men zowel voor zijn leven als voor een dwarslaesie vreest.
Hij kan die jongen dus wel vermoord hebben en dat was niet zijn bedoeling, maar natuurlijk onvergeeflijk. Plus dat hij Thea’s leven ook verwoest kan hebben en dat vindt hij net zo erg. Deze gedachten zorgen voor zoveel verwarring, dat hij zwijgend naar buiten loopt.
Bij de kantinedeur komt hij echter twee agenten tegen die hem vragen mee te gaan naar het bureau. Onderweg daarheen dringt het pas goed tot hem door wat hij gedaan heeft en beseft hij dat niet Thea’s nieuwe vriend, maar hij een grote sukkel is.
Een heel leuk kadootje voor een vrouw. bijvoorbeeld mama, oma of de buurvrouw
die 50 is geworden en Sarah dus heeft gezien. Naast de tekst afbeelding
van vlaggetjes of een taart. Verhoogt absoluut de feestvreugde en
is eenvoudig op te spelden.
Klik hier voor meer buttons