Toen ik won had ik vrienden
€4,95
Excl. BTW: €4,95
Omschrijving
Als David rond half vijf de straat naar zijn huis in fietst, denkt hij dat zijn vrouw de vitrage aan het wassen is. Als hij dichterbij komt, voelt hij zich echter verstenen van schrik. Hij ziet namelijk dat er meubels weg zijn en vreest daarom dat ze bij hem weggegaan is. Dit is geen grote verrassing, want sinds het faillissement van de winkel is het met hun relatie bergafwaarts gegaan. Eerst hebben ze nog geprobeerd om er iets aan te doen. Omdat elk gesprek alleen veel onderlinge verwijten opleverde, zijn ze echter al snel met praten gestopt en vanaf dat moment was er van een huwelijk geen sprake meer.
Omdat hij meende dat de problemen te wijten waren aan het feit dat hij elke dag thuis was, heeft hij enorm zijn best gedaan om een baan te vinden. Vanwege zijn leeftijd viel dat echter niet mee en daarom is hij bouwvakker geworden. Dat dit voor iemand zonder ervaring erg zwaar was, heeft hij op de koop toe genomen.
Hij meende trouwens dat het de laatste tijd wat beter ging tussen hen, maar zij denkt daar dus anders over. Tenminste dat vermoedt hij, want hij zou niet weten waarom zijn huis anders zo leeg was. Ze kan immers geen nieuwe spullen hebben gekocht, want daar hebben ze geen geld voor.
Als David binnenkomt en een briefje op tafel ziet liggen, weet hij dat zijn vermoeden juist was en zakt hij teleurgesteld op een van de achtergebleven stoelen neer. Zijn teleurstelling neemt nog meer toe als hij leest dat zijn vrouw geen zin meer in een leven met alleen zorgen had en daarom in een huisje van een vriend is gaan wonen. Ze schrijft dat ze niets met die man heeft, maar dat gelooft hij niet. Zij kon immers altijd al goed met die vent en hij is gescheiden en niet onbemiddeld, dus dat zal haar beter passen dan hun geldzorgen.
Natuurlijk voelt hij zich in de steek gelaten, maar daar zou hij inmiddels aan gewend moeten zijn. Toen de winkel nog goed draaide, hadden ze namelijk vrienden in overvloed, maar vanaf het moment dat het minder ging, was het snel over met de vriendschappen. Opeens werden ze namelijk door velen gemeden. Men kwam niet meer op visite, zij werden niet meer gevraagd, er kwam buiten hen om een andere app-groep en men vergat zelfs hun verjaardagen. Het ergste vond hij nog dat twee van zijn oude vrienden hem, toen hij daar solliciteerde, niet in loondienst wilden hebben en een ander aannamen.
Van zijn familie hoeft hij ook niets te verwachten, maar dat is voor een deel zijn eigen schuld. Hun waarschuwingen dat zijn stap om met de winkel te beginnen een te grote was, riepen destijds namelijk veel irritatie bij hem op.
Toen de zaken eerst heel goed gingen, heeft hij het daarom laten escaleren en daardoor is hun contact verbroken.
Gelukkig is hun huis al verkocht en verdient hij genoeg om deze huurwoning te kunnen betalen. Hij zal daarom alleen voor andere meubels moeten zorgen, maar houdt wel een dak boven zijn hoofd. Verder is dit opnieuw een dreun en zal hij nog beter zijn best moeten doen om zijn leven weer op de rit te krijgen.
Omdat hij, uit angst dat hij aan de drank gaat, niet thuis wil blijven zitten, besluit hij wat te eten, zich te wassen en dan naar de voetbalclub te fietsen.
Vroeger was hij er sponsor en was het er altijd erg gezellig, dus misschien is het dat nu ook wel. Hij heeft wel niet meer zoveel geld op zak als destijds, maar een kopje koffie en een of twee biertjes kunnen er best af. Plus dat praatje maken met wat mensen hem minder aan de ellende zal doen denken. Met blijven treuren schiet hij immers niets op. Zeker omdat hij zijn vrouw niet terug wil. Met iemand die hem zo in de steek laat, valt immers niets nieuws op te bouwen.
Als David een half uurtje later op het voetbalveld komt en wat vrienden van vroeger op het trainingsveld ziet staan, loopt hij naar hen toe. Hij voelt dat ze het over hem hebben en dat vindt hij vreselijk. Toch besluit hij door te lopen, maar dat draait op een enorme teleurstelling uit. Na hem nog wel vrij hartelijk te hebben ontvangen, weten ze namelijk niet hoe snel ze weg moeten komen. Nog geen vijf minuten later staat hij daarom alleen. Hij weigert echter om de moed op te geven en loopt naar de kantine, waar een aantal bestuursleden zitten.
Als die hem aan zien komen, staan ze echter op om naar de bestuurskamer te gaan. Waar hij als sponsor altijd op alle aandacht van hen mocht rekenen, is er nu zelfs niet één die hem groet. Dit is weer zo’n enorme tegenvaller voor hem, dat hij zich omdraait en naar buiten gaat.
Eerst wil hij zijn fiets pakken en naar huis gaan, maar dan besluit hij bij een paar onbekende mannen te gaan staan. Zij blijken wel te weten wie hij is en maken het nog veel erger dan het al was.
‘Hoe is het met je?’
‘Prima en met jullie?’
‘Ook goed, maar wij hebben niets om ons voor te schamen. Jij bent toch die man die zijn winkel moedwillig failliet heeft laten gaan en vervolgens zijn vrouw haar leven zo zuur heeft gemaakt dat ze bij hem is weggegaan.’
David voelt zich woedend worden, maar weet zich in te houden.
‘Hoe komen jullie aan deze onzin? Ik heb namelijk alles gedaan om mijn huwelijk en winkel te redden en voel me daarom niet schuldig dat het mislukt is.’
‘Je vrouw vertelt wat anders, want volgens haar had je veel te veel geld voor je drankverslaving nodig. Plus dat je door de drank vaak amper in staat was om te werken en veel fouten hebt gemaakt. Daarnaast zou je vreemd zijn gegaan en haar hebben geslagen. Ik neen dus aan dat je begrijpt hoe we over je denken.’
‘Waar kennen jullie mijn vrouw van?’
‘We hebben haar meerdere keren gesproken bij onze broer, Hein. Je weet, neem ik aan, dat ze daar nu woont. Het is in ieder geval mooi voor haar dat ze een nieuwe liefde in haar leven heeft en de ellende met jou af kan sluiten.’
Dit laatste is meer dan David kan verdragen. Daarom loopt hij zwijgend naar zijn fiets en rijdt hij verslagen en met een lichaam vol frustraties naar huis. Daar vraagt hij zich af waar hij dit aan verdiend heeft. Natuurlijk heeft hij fouten gemaakt, maar wie doet dat niet? Hij blijft er echter bij dat hem niets te verwijten valt en begrijpt niet dat zijn vrouw leugens over hem vertelt.
Misschien dat ze dit doet om haar eigen gedrag goed te praten, maar dit had hij nooit van haar verwacht. Het is ook onnodig, want waarom heeft ze niet gewoon gezegd dat haar liefde voor hem voorbij was. Nu geeft ze hem een trap na en dat terwijl hij het toch al meent dat de hele wereld tegen hem is.
Vooral dat laatste maakt hem enorm ongelukkig en zijn afkeer van mensen wordt hierdoor steeds groter. Als een paar weken later ’s avonds de bel gaat en hij een vaag bekende vrouw ziet staan, denkt hij daarom eerst om niet open te doen. Omdat ze blijft bellen, loopt hij echter toch naar de deur.
‘Hallo.’
‘Hoi, David. Ken je me nog?’
‘Je komt me wel bekend voor, maar ik ken je naam niet.’
‘Ik ben Laura en werk bij de bloemist.’
‘Ja, nu zie ik het.’
‘Mag ik binnenkomen?’
David wil eerst zeggen van niet, maar kan de ogen van de vrouw niet weerstaan en loopt daarom met haar naar de kamer. Hij beseft al snel dat zij het enige mens op de wereld is dat begrip voor hem heeft. Hij is alleen zo verbitterd, dat hij het goede wat ze hem brengt als tijdelijk ziet. Toch houdt hij haar, door alles wat er is gebeurd, op een afstandje en stelt hij meerdere keren voor om hun contact maar te verbreken. Zij zet echter door en blijft komen. Het duurt alleen nog een hele tijd voor de muur die hij om zich heen heeft gebouwd, is gesloopt.
Omdat hij meende dat de problemen te wijten waren aan het feit dat hij elke dag thuis was, heeft hij enorm zijn best gedaan om een baan te vinden. Vanwege zijn leeftijd viel dat echter niet mee en daarom is hij bouwvakker geworden. Dat dit voor iemand zonder ervaring erg zwaar was, heeft hij op de koop toe genomen.
Hij meende trouwens dat het de laatste tijd wat beter ging tussen hen, maar zij denkt daar dus anders over. Tenminste dat vermoedt hij, want hij zou niet weten waarom zijn huis anders zo leeg was. Ze kan immers geen nieuwe spullen hebben gekocht, want daar hebben ze geen geld voor.
Als David binnenkomt en een briefje op tafel ziet liggen, weet hij dat zijn vermoeden juist was en zakt hij teleurgesteld op een van de achtergebleven stoelen neer. Zijn teleurstelling neemt nog meer toe als hij leest dat zijn vrouw geen zin meer in een leven met alleen zorgen had en daarom in een huisje van een vriend is gaan wonen. Ze schrijft dat ze niets met die man heeft, maar dat gelooft hij niet. Zij kon immers altijd al goed met die vent en hij is gescheiden en niet onbemiddeld, dus dat zal haar beter passen dan hun geldzorgen.
Natuurlijk voelt hij zich in de steek gelaten, maar daar zou hij inmiddels aan gewend moeten zijn. Toen de winkel nog goed draaide, hadden ze namelijk vrienden in overvloed, maar vanaf het moment dat het minder ging, was het snel over met de vriendschappen. Opeens werden ze namelijk door velen gemeden. Men kwam niet meer op visite, zij werden niet meer gevraagd, er kwam buiten hen om een andere app-groep en men vergat zelfs hun verjaardagen. Het ergste vond hij nog dat twee van zijn oude vrienden hem, toen hij daar solliciteerde, niet in loondienst wilden hebben en een ander aannamen.
Van zijn familie hoeft hij ook niets te verwachten, maar dat is voor een deel zijn eigen schuld. Hun waarschuwingen dat zijn stap om met de winkel te beginnen een te grote was, riepen destijds namelijk veel irritatie bij hem op.
Toen de zaken eerst heel goed gingen, heeft hij het daarom laten escaleren en daardoor is hun contact verbroken.
Gelukkig is hun huis al verkocht en verdient hij genoeg om deze huurwoning te kunnen betalen. Hij zal daarom alleen voor andere meubels moeten zorgen, maar houdt wel een dak boven zijn hoofd. Verder is dit opnieuw een dreun en zal hij nog beter zijn best moeten doen om zijn leven weer op de rit te krijgen.
Omdat hij, uit angst dat hij aan de drank gaat, niet thuis wil blijven zitten, besluit hij wat te eten, zich te wassen en dan naar de voetbalclub te fietsen.
Vroeger was hij er sponsor en was het er altijd erg gezellig, dus misschien is het dat nu ook wel. Hij heeft wel niet meer zoveel geld op zak als destijds, maar een kopje koffie en een of twee biertjes kunnen er best af. Plus dat praatje maken met wat mensen hem minder aan de ellende zal doen denken. Met blijven treuren schiet hij immers niets op. Zeker omdat hij zijn vrouw niet terug wil. Met iemand die hem zo in de steek laat, valt immers niets nieuws op te bouwen.
Als David een half uurtje later op het voetbalveld komt en wat vrienden van vroeger op het trainingsveld ziet staan, loopt hij naar hen toe. Hij voelt dat ze het over hem hebben en dat vindt hij vreselijk. Toch besluit hij door te lopen, maar dat draait op een enorme teleurstelling uit. Na hem nog wel vrij hartelijk te hebben ontvangen, weten ze namelijk niet hoe snel ze weg moeten komen. Nog geen vijf minuten later staat hij daarom alleen. Hij weigert echter om de moed op te geven en loopt naar de kantine, waar een aantal bestuursleden zitten.
Als die hem aan zien komen, staan ze echter op om naar de bestuurskamer te gaan. Waar hij als sponsor altijd op alle aandacht van hen mocht rekenen, is er nu zelfs niet één die hem groet. Dit is weer zo’n enorme tegenvaller voor hem, dat hij zich omdraait en naar buiten gaat.
Eerst wil hij zijn fiets pakken en naar huis gaan, maar dan besluit hij bij een paar onbekende mannen te gaan staan. Zij blijken wel te weten wie hij is en maken het nog veel erger dan het al was.
‘Hoe is het met je?’
‘Prima en met jullie?’
‘Ook goed, maar wij hebben niets om ons voor te schamen. Jij bent toch die man die zijn winkel moedwillig failliet heeft laten gaan en vervolgens zijn vrouw haar leven zo zuur heeft gemaakt dat ze bij hem is weggegaan.’
David voelt zich woedend worden, maar weet zich in te houden.
‘Hoe komen jullie aan deze onzin? Ik heb namelijk alles gedaan om mijn huwelijk en winkel te redden en voel me daarom niet schuldig dat het mislukt is.’
‘Je vrouw vertelt wat anders, want volgens haar had je veel te veel geld voor je drankverslaving nodig. Plus dat je door de drank vaak amper in staat was om te werken en veel fouten hebt gemaakt. Daarnaast zou je vreemd zijn gegaan en haar hebben geslagen. Ik neen dus aan dat je begrijpt hoe we over je denken.’
‘Waar kennen jullie mijn vrouw van?’
‘We hebben haar meerdere keren gesproken bij onze broer, Hein. Je weet, neem ik aan, dat ze daar nu woont. Het is in ieder geval mooi voor haar dat ze een nieuwe liefde in haar leven heeft en de ellende met jou af kan sluiten.’
Dit laatste is meer dan David kan verdragen. Daarom loopt hij zwijgend naar zijn fiets en rijdt hij verslagen en met een lichaam vol frustraties naar huis. Daar vraagt hij zich af waar hij dit aan verdiend heeft. Natuurlijk heeft hij fouten gemaakt, maar wie doet dat niet? Hij blijft er echter bij dat hem niets te verwijten valt en begrijpt niet dat zijn vrouw leugens over hem vertelt.
Misschien dat ze dit doet om haar eigen gedrag goed te praten, maar dit had hij nooit van haar verwacht. Het is ook onnodig, want waarom heeft ze niet gewoon gezegd dat haar liefde voor hem voorbij was. Nu geeft ze hem een trap na en dat terwijl hij het toch al meent dat de hele wereld tegen hem is.
Vooral dat laatste maakt hem enorm ongelukkig en zijn afkeer van mensen wordt hierdoor steeds groter. Als een paar weken later ’s avonds de bel gaat en hij een vaag bekende vrouw ziet staan, denkt hij daarom eerst om niet open te doen. Omdat ze blijft bellen, loopt hij echter toch naar de deur.
‘Hallo.’
‘Hoi, David. Ken je me nog?’
‘Je komt me wel bekend voor, maar ik ken je naam niet.’
‘Ik ben Laura en werk bij de bloemist.’
‘Ja, nu zie ik het.’
‘Mag ik binnenkomen?’
David wil eerst zeggen van niet, maar kan de ogen van de vrouw niet weerstaan en loopt daarom met haar naar de kamer. Hij beseft al snel dat zij het enige mens op de wereld is dat begrip voor hem heeft. Hij is alleen zo verbitterd, dat hij het goede wat ze hem brengt als tijdelijk ziet. Toch houdt hij haar, door alles wat er is gebeurd, op een afstandje en stelt hij meerdere keren voor om hun contact maar te verbreken. Zij zet echter door en blijft komen. Het duurt alleen nog een hele tijd voor de muur die hij om zich heen heeft gebouwd, is gesloopt.
Blikje jaaaa geslaagd hokjes. Bruin vlak
met zwarte tekst en hartje. Leuk om de geslaagde cadeau te
doen. Het blikje wordt zonder inhoud geleverd maar kan
door u worden gevuld.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES
met zwarte tekst en hartje. Leuk om de geslaagde cadeau te
doen. Het blikje wordt zonder inhoud geleverd maar kan
door u worden gevuld.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES