Pensioen en toen?
€4,95
Excl. BTW: €4,95
Omschrijving
Als Andries tegen vier uur wakker wordt omdat hij naar de wc moet, dringt het tot hem door dat het vandaag een bijzondere dag is. Hij moet namelijk voor de laatste keer naar zijn werk en mag vanaf morgen van zijn pensioen gaan genieten. Vanavond is er nog een afscheidsborrel met zijn collega’s en zijn vrouw heeft voor morgen een feestje voor de familie en vrienden georganiseerd.
Hoewel hij hartstikke blij en dankbaar is dat het qua gezondheid heel goed met hem gaat en hij vanaf morgen niet meer elke ochtend vroeg zijn bed uit hoeft, ziet hij wel een beetje tegen zijn pensioen op. Dat hij niet meer naar zijn baas hoeft en meer tijd voor zijn kleinkinderen krijgt, vindt hij geweldig. Of hij het leuk gaat vinden om elke dag thuis te zijn, weet hij echter nog niet.
Zijn vrouw vindt het wel hartstikke fijn dat hij uitgewerkt is en praat al een paar maanden over bijna niets anders meer. Hoewel ze een prima relatie hebben en hij het heel erg plezierig vindt om samen met haar iets te ondernemen, is hij zelf echter veel minder opgetogen. Vooral omdat zijn vrije tijd niet, net zoals met de vakanties, voor een paar weken, maar voor de rest van zijn leven is en zijn vrouw nogal bazig is. Op de camping en in de weekenden ergerde hij zich daar ook weleens aan, maar dan hield hij, om ruzie te voorkomen, meestal zijn mond, met de gedachte dat hij de volgende dag of week toch weer aan het werk kon.
Nu ze voor de rest van hun leven elke dag op elkaar aangewezen zijn, kan dat echter niet meer en daar maakt hij zich zorgen over. Als hij terugloopt naar de slaapkamer, neemt hij zich voor om hier de rest van de dag niet meer aan te denken. Hij heeft immers alle reden om blij te zijn en feest te vieren. Zeker al hij aan de mannen en vrouwen denkt waarmee hij is opgegroeid en die óf niet meer leven óf een bestaan hebben dat vooral bestaat uit heel veel narigheid.
Het wordt een geweldige dag voor Andries en ook het feestje met zijn vrienden en familie vindt hij erg leuk. Na twee dagen in de belangstelling te hebben gestaan, is hij echter blij dat het zondag is en hij zelf weer kan bepalen wat hij wel en niet gaat doen. Tenminste, dat denkt hij. Terwijl hij nadenkt over alles wat hij de laatste dagen heeft beleefd en bij zit te komen van alle festiviteiten, blijkt zijn vrouw namelijk al een deel van zijn nieuwe leven te hebben ingevuld.
‘Ik heb voor vanmiddag met Thijs en Eva afgesproken. Zij zeiden namelijk dat ze nog hulp konden gebruiken bij de voedselbank en dat is echt iets voor ons. Het gaat om drie middagen per week, maar dat kan. Daarnaast heb ik je opgegeven voor de klusploeg van de voetbalclub en dat is maandag- en vrijdagochtend.’
Andries voelt de ergernis door zijn lichaam trekken en vindt het niet leuk dat ze dit gedaan heeft. Zij geeft hem echter geen kans om te reageren.
‘De kinderen hebben trouwens ook aan de bel getrokken. Zowel Aalt en Eva als Rob en Lea gaan namelijk verbouwen en hebben je hulp ingeroepen. Ze hebben het wel na elkaar gepland, zodat je van de ene naar de andere klus kunt.’
Het feit dat zijn kinderen niet bij hem zijn gekomen, maar naar zijn vrouw zijn gegaan, zorgt voor nog meer irritatie bij Andries.
‘Je bent een prima secretaresse en zult het best goed bedoelen, maar ik denk dat we wel afspraken moeten maken. Ik vrees namelijk dat dit zo niet goed gaat. Zeker niet als jij en de kinderen voor mij gaan beslissen.’
‘Zo erg is dat toch niet? Of is het soms je bedoeling om iedere dag op de bank te gaan zitten en in tijd van even een oude kerel te worden?’
‘Dat niet. Als ik jou je gang laat gaan, word ik echter nog drukker dan ik voor mijn baas was. Je had die afspraken trouwens niet buiten mij om moeten maken. Nu lijkt het net of ik mijn ene baas voor de andere heb ingeruild.’
Evelien is niet blij met de reactie van haar man en loopt met een verontwaardigd gezicht de kamer uit. Andries wil haar eerst achterna gaan, maar besluit dan dat hij haar beter de kans kan geven om even rustig na te denken. Hij beseft namelijk dat zij ook aan de nieuwe situatie moet wennen en ze uiteindelijk hetzelfde willen. Namelijk geen ruzie en nog wat plezieriger gaan leven dan ze altijd al hebben gedaan.
Het is, zoals hij net al tegen zijn vrouw zei, ook zeker niet zo dat hij niets of zo min mogelijk wil gaan doen. Hij wil echter niet tot over zijn oren in het werk komen te zitten, maar op zijn gemak ervaren hoe het is om niets meer echt te hoeven en volgens hem is dat geen rare gedachte. Omdat hij meent dat zijn vrouw daar wel begrip voor heeft, staat hij na een tijdje op en loopt hij naar boven om te kijken waar ze is. Ze zit met een triest gezicht op de rand van het bed en ze lijkt zelfs te hebben gehuild. Dit zorgt voor zoveel medelijden bij hem dat hij zich opeens heel erg schuldig voelt.
‘Sorry dat ik net wat bot tegen je deed, want dat was niet mijn bedoeling. Ik ben ook niet boos op je, maar het werd me wel even wat te veel.’
‘Oké, maar het is echt niet mijn bedoeling om je nieuwe baas te worden.’
‘Dat weet ik, maar geef me alsjeblieft de tijd om een beetje aan mijn nieuwe leven te wennen en laat me dan rustig bekijken wat ik wel en niet wil doen.’
'Zal ik dan wat ik afgesproken heb maar afbellen en tegen de kinderen zeggen dat ze hun klusjes zelf moeten doen?’
‘Ik ga de kinderen zeker helpen, want zij staan ook altijd voor ons klaar. Laten we de rest echter een tijdje voor ons uit schuiven. Bij de voedselbank en de voetbalclub kan ik over een paar maanden namelijk ook beginnen. Er moet hier trouwens eerst het een en ander gebeuren en het lijkt me handig om te weten hoeveel tijd ik kwijt ben met leuke dingen doen. Bijvoorbeeld met koffiedrinken, wandelen, fietsen, op vakantie gaan en winkelen. Als ik daarnaast nog tijd over heb, wordt het me vanzelf duidelijk hoe ik dat in wil vullen. Laten we in ieder geval afspreken om alles met elkaar te bepraten en geen dingen achter te houden. Dat geldt trouwens net zo goed voor mij als voor jou.’
Evelien staat op en slaat haar armen om Andries heen.
‘Je bent een schat. Het zal best eens fout gaan, maar als we alles samen gaan doen en met elkaar blijven praten, weet ik zeker dat we nog gelukkiger worden dan we al waren.’
‘Mooi gesproken en we gaan het echt wel redden.’
Hoewel hij hartstikke blij en dankbaar is dat het qua gezondheid heel goed met hem gaat en hij vanaf morgen niet meer elke ochtend vroeg zijn bed uit hoeft, ziet hij wel een beetje tegen zijn pensioen op. Dat hij niet meer naar zijn baas hoeft en meer tijd voor zijn kleinkinderen krijgt, vindt hij geweldig. Of hij het leuk gaat vinden om elke dag thuis te zijn, weet hij echter nog niet.
Zijn vrouw vindt het wel hartstikke fijn dat hij uitgewerkt is en praat al een paar maanden over bijna niets anders meer. Hoewel ze een prima relatie hebben en hij het heel erg plezierig vindt om samen met haar iets te ondernemen, is hij zelf echter veel minder opgetogen. Vooral omdat zijn vrije tijd niet, net zoals met de vakanties, voor een paar weken, maar voor de rest van zijn leven is en zijn vrouw nogal bazig is. Op de camping en in de weekenden ergerde hij zich daar ook weleens aan, maar dan hield hij, om ruzie te voorkomen, meestal zijn mond, met de gedachte dat hij de volgende dag of week toch weer aan het werk kon.
Nu ze voor de rest van hun leven elke dag op elkaar aangewezen zijn, kan dat echter niet meer en daar maakt hij zich zorgen over. Als hij terugloopt naar de slaapkamer, neemt hij zich voor om hier de rest van de dag niet meer aan te denken. Hij heeft immers alle reden om blij te zijn en feest te vieren. Zeker al hij aan de mannen en vrouwen denkt waarmee hij is opgegroeid en die óf niet meer leven óf een bestaan hebben dat vooral bestaat uit heel veel narigheid.
Het wordt een geweldige dag voor Andries en ook het feestje met zijn vrienden en familie vindt hij erg leuk. Na twee dagen in de belangstelling te hebben gestaan, is hij echter blij dat het zondag is en hij zelf weer kan bepalen wat hij wel en niet gaat doen. Tenminste, dat denkt hij. Terwijl hij nadenkt over alles wat hij de laatste dagen heeft beleefd en bij zit te komen van alle festiviteiten, blijkt zijn vrouw namelijk al een deel van zijn nieuwe leven te hebben ingevuld.
‘Ik heb voor vanmiddag met Thijs en Eva afgesproken. Zij zeiden namelijk dat ze nog hulp konden gebruiken bij de voedselbank en dat is echt iets voor ons. Het gaat om drie middagen per week, maar dat kan. Daarnaast heb ik je opgegeven voor de klusploeg van de voetbalclub en dat is maandag- en vrijdagochtend.’
Andries voelt de ergernis door zijn lichaam trekken en vindt het niet leuk dat ze dit gedaan heeft. Zij geeft hem echter geen kans om te reageren.
‘De kinderen hebben trouwens ook aan de bel getrokken. Zowel Aalt en Eva als Rob en Lea gaan namelijk verbouwen en hebben je hulp ingeroepen. Ze hebben het wel na elkaar gepland, zodat je van de ene naar de andere klus kunt.’
Het feit dat zijn kinderen niet bij hem zijn gekomen, maar naar zijn vrouw zijn gegaan, zorgt voor nog meer irritatie bij Andries.
‘Je bent een prima secretaresse en zult het best goed bedoelen, maar ik denk dat we wel afspraken moeten maken. Ik vrees namelijk dat dit zo niet goed gaat. Zeker niet als jij en de kinderen voor mij gaan beslissen.’
‘Zo erg is dat toch niet? Of is het soms je bedoeling om iedere dag op de bank te gaan zitten en in tijd van even een oude kerel te worden?’
‘Dat niet. Als ik jou je gang laat gaan, word ik echter nog drukker dan ik voor mijn baas was. Je had die afspraken trouwens niet buiten mij om moeten maken. Nu lijkt het net of ik mijn ene baas voor de andere heb ingeruild.’
Evelien is niet blij met de reactie van haar man en loopt met een verontwaardigd gezicht de kamer uit. Andries wil haar eerst achterna gaan, maar besluit dan dat hij haar beter de kans kan geven om even rustig na te denken. Hij beseft namelijk dat zij ook aan de nieuwe situatie moet wennen en ze uiteindelijk hetzelfde willen. Namelijk geen ruzie en nog wat plezieriger gaan leven dan ze altijd al hebben gedaan.
Het is, zoals hij net al tegen zijn vrouw zei, ook zeker niet zo dat hij niets of zo min mogelijk wil gaan doen. Hij wil echter niet tot over zijn oren in het werk komen te zitten, maar op zijn gemak ervaren hoe het is om niets meer echt te hoeven en volgens hem is dat geen rare gedachte. Omdat hij meent dat zijn vrouw daar wel begrip voor heeft, staat hij na een tijdje op en loopt hij naar boven om te kijken waar ze is. Ze zit met een triest gezicht op de rand van het bed en ze lijkt zelfs te hebben gehuild. Dit zorgt voor zoveel medelijden bij hem dat hij zich opeens heel erg schuldig voelt.
‘Sorry dat ik net wat bot tegen je deed, want dat was niet mijn bedoeling. Ik ben ook niet boos op je, maar het werd me wel even wat te veel.’
‘Oké, maar het is echt niet mijn bedoeling om je nieuwe baas te worden.’
‘Dat weet ik, maar geef me alsjeblieft de tijd om een beetje aan mijn nieuwe leven te wennen en laat me dan rustig bekijken wat ik wel en niet wil doen.’
'Zal ik dan wat ik afgesproken heb maar afbellen en tegen de kinderen zeggen dat ze hun klusjes zelf moeten doen?’
‘Ik ga de kinderen zeker helpen, want zij staan ook altijd voor ons klaar. Laten we de rest echter een tijdje voor ons uit schuiven. Bij de voedselbank en de voetbalclub kan ik over een paar maanden namelijk ook beginnen. Er moet hier trouwens eerst het een en ander gebeuren en het lijkt me handig om te weten hoeveel tijd ik kwijt ben met leuke dingen doen. Bijvoorbeeld met koffiedrinken, wandelen, fietsen, op vakantie gaan en winkelen. Als ik daarnaast nog tijd over heb, wordt het me vanzelf duidelijk hoe ik dat in wil vullen. Laten we in ieder geval afspreken om alles met elkaar te bepraten en geen dingen achter te houden. Dat geldt trouwens net zo goed voor mij als voor jou.’
Evelien staat op en slaat haar armen om Andries heen.
‘Je bent een schat. Het zal best eens fout gaan, maar als we alles samen gaan doen en met elkaar blijven praten, weet ik zeker dat we nog gelukkiger worden dan we al waren.’
‘Mooi gesproken en we gaan het echt wel redden.’
Blikje it's a girl zwart. Lichte achtergrond met sterren en
zwarte wolk met witte tekst. Leuke kennisgeving van een
geboorte. Het blikje wordt zonder inhoud geleverd, maar kan
door u gevuld worden met wat lekkers.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES
zwarte wolk met witte tekst. Leuke kennisgeving van een
geboorte. Het blikje wordt zonder inhoud geleverd, maar kan
door u gevuld worden met wat lekkers.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES