Omschrijving
Roy en Wilco zijn al een jaar of vier dikke vrienden. Ze wonen in dezelfde straat, zitten op dezelfde school, voetballen bij dezelfde club en in hetzelfde team en spelen ook altijd samen. Hierdoor zijn ze dus bijna de hele week bij elkaar en ruzie hebben ze bijna nooit. Eigenlijk is het heel bijzonder dat ze het zo goed samen kunnen vinden, want wat karakter betreft zijn ze totaal verschillend en ze worden ook niet op dezelfde manier opgevoed. Bij Roy thuis draait namelijk alles om hem en dat is bij Wilco heel anders.
Niet dat zijn ouders geen aandacht voor hem hebben, maar in tegenstelling tot wat bij Roy, die enig kind is, gebeurt, moet hij hun aandacht wel delen met zijn broertje en zusje. Plus dat hij zich aan de regels van zijn ouders moet houden en als hij dat niet doet, krijgt hij straf. Omdat dit heel gewoon voor hem is, valt er echter bijna nooit een onvertogen woord en is het altijd erg gezellig bij hem thuis.
De jongens, die net negen zijn geworden, hebben het op school prima naar hun zin en zijn tot op heden keurige leerlingen die nooit iets doen wat niet mag. Daarnaast hebben ze op straat ook nog nooit iets gedaan wat niet door de beugel kon. Dat ligt echter voor het grootste deel aan Wilco. Roy staat namelijk steeds vaker op het punt om kattenkwaad uit te halen, maar hij weet zijn vriend daar iedere keer van te weerhouden.
Als ze op een middag naar hun klas lopen, lukt hem dat niet. Voor hij beseft wat er gebeurt, heeft Roy namelijk een slang van de muur getrokken om zijn vrienden nat te spuiten. Het gevolg is veel kabaal, een natte bende en een meester die boos naar de kinderen toe komt rennen. Omdat hij Roy met de slang in zijn handen ziet staan, is het niet moeilijk voor hem om de dader aan te wijzen. Na de nodige boze woorden, krijgt de jongen dan ook te horen dat hij straks na moet blijven. Dat is natuurlijk een flinke tegenvaller voor de boosdoener, want het is mooi weer en daarom was hij graag met zijn vrienden gaan voetballen. Hij probeert nog wel onder zijn straf uit te komen, maar de meester is onverbiddelijk en daarom loopt Wilco om kwart voor drie alleen naar huis.
Onderweg besluit hij even bij Roy langs te gaan zodat hij zijn ouders kan vertellen wat er aan de hand is. Niet dat hij zijn vriendje wil verraden, maar alleen omdat hij wil voorkomen dat zijn vader en moeder zich ongerust maken. Als hij bij zijn vriend het pad naar de voordeur op wil lopen, wordt de deur al losgetrokken en ziet hij Roy’s vader naar buiten komen stormen.
‘Waarom ben je alleen? Is er soms een ongeluk gebeurd?’
Omdat Roy’s vader nog woester schreeuwt dan hij kijkt, kan Wilco van schrik even niet uit zijn woorden komen en daarom trekt de man hem met geweld naar binnen. Daar ziet hij dat Roy’s moeder met grote ogen naar hem zit te kijken en daardoor wordt hij nog onzekerder. Na een slokje water vertelt hij echter wat er is gebeurd, maar
Roy’s vader laat hem amper uitpraten.
‘Heeft hij dat alleen gedaan of hebben jullie hem ervoor op laten draaien?’
‘Hij trok de slang van de muur en begon te spuiten waarna de meester er al heel snel was.’
‘Is dat echt waar?’
‘Ja.’
‘Dus nu moet Roy als enige nablijven. Weet je wat hij moet doen?’
‘De meester zei dat hij het rommelhok op moest ruimen, maar ik weet niet of hij dat meende.’
‘Laat die vent zijn eigen troep opruimen.’
Omdat Roy’s vader met een kwaad gezicht naar buiten rent en zijn moeder hem achternagaat, besluit Wilco naar huis te gaan. Hij heeft immers gedaan wat hij wilde en vindt het helemaal niet leuk om naar die boze mensen te luisteren.
Hij is zelfs zo onder de indruk van de gebeurtenissen dat hij er tegen zijn moeder niets over zegt. Als zijn vader een uurtje later thuiskomt, kan hij er echter niet meer onderuit.
‘Toen ik net langs je school kwam, zag ik een politiewagen staan en omdat ik daar nogal van schrok, ben ik even gestopt bij wat mensen die daar stonden te praten. Die vertelden me dat Roy’s vader jullie meester heeft geslagen. Weet jij waarom dat is gebeurd?’
Wilco heeft eigenlijk helemaal geen zin om er iets over te zeggen, maar als hij in de ogen van zijn vader en moeder kijkt, weet hij niets anders te doen dan het hele verhaal te vertellen.
‘Hij had zijn straf dus verdiend?’
‘Eigenlijk wel. Al vond ik het natuurlijk niet leuk dat hij na moest blijven.’
‘Dat begrijp ik.’
Omdat zijn vader en moeder blijkbaar beseffen dat het gebeuren veel indruk op hun zoontje heeft gemaakt, besluiten ze er geen woorden meer aan vuil te maken en over iets anders te beginnen. Hoewel de jongen niet alles uit zijn hoofd kan krijgen, gaat hij er daardoor na een tijdje wel minder aan denken en uiteindelijk met een redelijk fijn gevoel slapen. Als hij even op bed ligt en buiten een vreemde stem hoort, komt alles echter weer bij hem naar boven.
Als hij naar het raam loopt, ziet hij namelijk dat Roy’s vader met een boos gezicht tegen zijn ouders staat te praten en hij schreeuwt ook nu weer zo hard dat Wilco alles kan verstaan.
‘Jullie hebben zeker wel gehoord wat er is gebeurd?’
‘Dat klopt, maar zo erg is het niet? Roy heeft iets gedaan wat niet kan en straf gehad waarmee de kous toch af zou moeten zijn?’
‘Je praat al net als die kerel op school. Vind je het dan niet kinderachtig om dat jochie voor zoiets onbenulligs na te laten blijven?’
‘Eigenlijk niet. Als de meester dit soort dingen tolereert, wordt het steeds erger. Daarnaast vind ik het goed dat de kinderen leren wat wel en niet mag en straf krijgen als ze iets doen wat niet kan. Je zult hem zelf toch ook wel eens straffen?’
‘Nooit. Wij zijn namelijk niet zo streng en lossen iets liever op met een goed gesprek dan met straf. Toen ik die meester dat vertelde, deed hij echter zo arrogant dat ik hem geslagen heb en dat gaat me problemen op leveren, want die held heeft aangifte bij de politie gedaan. Daarom kom ik je vragen of je mee wil naar school om te vragen of hij die aanklacht in kan trekken.’
Wilco’s vader hoeft niet over de vraag na te denken.
‘Ik vind dat de straf van je zoon verdiend was en raar dat je naar school bent gegaan en belachelijk dat je de meester hebt geslagen. Het lijkt me daarom duidelijk dat ik er geen seconde over denk om op je verzoek in te gaan.’
‘Jammer dat je me in de steek laat en wat mij betreft is onze vriendschap daarmee voorbij. Daarnaast zal ik er bij Roy sterk op aandringen dat hij een andere vriend zoekt.’
Het contact van de ouders is inderdaad verleden tijd, maar de jongens blijven de rest van hun leven dikke vrienden.
Niet dat zijn ouders geen aandacht voor hem hebben, maar in tegenstelling tot wat bij Roy, die enig kind is, gebeurt, moet hij hun aandacht wel delen met zijn broertje en zusje. Plus dat hij zich aan de regels van zijn ouders moet houden en als hij dat niet doet, krijgt hij straf. Omdat dit heel gewoon voor hem is, valt er echter bijna nooit een onvertogen woord en is het altijd erg gezellig bij hem thuis.
De jongens, die net negen zijn geworden, hebben het op school prima naar hun zin en zijn tot op heden keurige leerlingen die nooit iets doen wat niet mag. Daarnaast hebben ze op straat ook nog nooit iets gedaan wat niet door de beugel kon. Dat ligt echter voor het grootste deel aan Wilco. Roy staat namelijk steeds vaker op het punt om kattenkwaad uit te halen, maar hij weet zijn vriend daar iedere keer van te weerhouden.
Als ze op een middag naar hun klas lopen, lukt hem dat niet. Voor hij beseft wat er gebeurt, heeft Roy namelijk een slang van de muur getrokken om zijn vrienden nat te spuiten. Het gevolg is veel kabaal, een natte bende en een meester die boos naar de kinderen toe komt rennen. Omdat hij Roy met de slang in zijn handen ziet staan, is het niet moeilijk voor hem om de dader aan te wijzen. Na de nodige boze woorden, krijgt de jongen dan ook te horen dat hij straks na moet blijven. Dat is natuurlijk een flinke tegenvaller voor de boosdoener, want het is mooi weer en daarom was hij graag met zijn vrienden gaan voetballen. Hij probeert nog wel onder zijn straf uit te komen, maar de meester is onverbiddelijk en daarom loopt Wilco om kwart voor drie alleen naar huis.
Onderweg besluit hij even bij Roy langs te gaan zodat hij zijn ouders kan vertellen wat er aan de hand is. Niet dat hij zijn vriendje wil verraden, maar alleen omdat hij wil voorkomen dat zijn vader en moeder zich ongerust maken. Als hij bij zijn vriend het pad naar de voordeur op wil lopen, wordt de deur al losgetrokken en ziet hij Roy’s vader naar buiten komen stormen.
‘Waarom ben je alleen? Is er soms een ongeluk gebeurd?’
Omdat Roy’s vader nog woester schreeuwt dan hij kijkt, kan Wilco van schrik even niet uit zijn woorden komen en daarom trekt de man hem met geweld naar binnen. Daar ziet hij dat Roy’s moeder met grote ogen naar hem zit te kijken en daardoor wordt hij nog onzekerder. Na een slokje water vertelt hij echter wat er is gebeurd, maar
Roy’s vader laat hem amper uitpraten.
‘Heeft hij dat alleen gedaan of hebben jullie hem ervoor op laten draaien?’
‘Hij trok de slang van de muur en begon te spuiten waarna de meester er al heel snel was.’
‘Is dat echt waar?’
‘Ja.’
‘Dus nu moet Roy als enige nablijven. Weet je wat hij moet doen?’
‘De meester zei dat hij het rommelhok op moest ruimen, maar ik weet niet of hij dat meende.’
‘Laat die vent zijn eigen troep opruimen.’
Omdat Roy’s vader met een kwaad gezicht naar buiten rent en zijn moeder hem achternagaat, besluit Wilco naar huis te gaan. Hij heeft immers gedaan wat hij wilde en vindt het helemaal niet leuk om naar die boze mensen te luisteren.
Hij is zelfs zo onder de indruk van de gebeurtenissen dat hij er tegen zijn moeder niets over zegt. Als zijn vader een uurtje later thuiskomt, kan hij er echter niet meer onderuit.
‘Toen ik net langs je school kwam, zag ik een politiewagen staan en omdat ik daar nogal van schrok, ben ik even gestopt bij wat mensen die daar stonden te praten. Die vertelden me dat Roy’s vader jullie meester heeft geslagen. Weet jij waarom dat is gebeurd?’
Wilco heeft eigenlijk helemaal geen zin om er iets over te zeggen, maar als hij in de ogen van zijn vader en moeder kijkt, weet hij niets anders te doen dan het hele verhaal te vertellen.
‘Hij had zijn straf dus verdiend?’
‘Eigenlijk wel. Al vond ik het natuurlijk niet leuk dat hij na moest blijven.’
‘Dat begrijp ik.’
Omdat zijn vader en moeder blijkbaar beseffen dat het gebeuren veel indruk op hun zoontje heeft gemaakt, besluiten ze er geen woorden meer aan vuil te maken en over iets anders te beginnen. Hoewel de jongen niet alles uit zijn hoofd kan krijgen, gaat hij er daardoor na een tijdje wel minder aan denken en uiteindelijk met een redelijk fijn gevoel slapen. Als hij even op bed ligt en buiten een vreemde stem hoort, komt alles echter weer bij hem naar boven.
Als hij naar het raam loopt, ziet hij namelijk dat Roy’s vader met een boos gezicht tegen zijn ouders staat te praten en hij schreeuwt ook nu weer zo hard dat Wilco alles kan verstaan.
‘Jullie hebben zeker wel gehoord wat er is gebeurd?’
‘Dat klopt, maar zo erg is het niet? Roy heeft iets gedaan wat niet kan en straf gehad waarmee de kous toch af zou moeten zijn?’
‘Je praat al net als die kerel op school. Vind je het dan niet kinderachtig om dat jochie voor zoiets onbenulligs na te laten blijven?’
‘Eigenlijk niet. Als de meester dit soort dingen tolereert, wordt het steeds erger. Daarnaast vind ik het goed dat de kinderen leren wat wel en niet mag en straf krijgen als ze iets doen wat niet kan. Je zult hem zelf toch ook wel eens straffen?’
‘Nooit. Wij zijn namelijk niet zo streng en lossen iets liever op met een goed gesprek dan met straf. Toen ik die meester dat vertelde, deed hij echter zo arrogant dat ik hem geslagen heb en dat gaat me problemen op leveren, want die held heeft aangifte bij de politie gedaan. Daarom kom ik je vragen of je mee wil naar school om te vragen of hij die aanklacht in kan trekken.’
Wilco’s vader hoeft niet over de vraag na te denken.
‘Ik vind dat de straf van je zoon verdiend was en raar dat je naar school bent gegaan en belachelijk dat je de meester hebt geslagen. Het lijkt me daarom duidelijk dat ik er geen seconde over denk om op je verzoek in te gaan.’
‘Jammer dat je me in de steek laat en wat mij betreft is onze vriendschap daarmee voorbij. Daarnaast zal ik er bij Roy sterk op aandringen dat hij een andere vriend zoekt.’
Het contact van de ouders is inderdaad verleden tijd, maar de jongens blijven de rest van hun leven dikke vrienden.

Blikje voor de leukste papa. Met zwarte stippen in meerdere formaten,
lijnen en vlakken. Met witte tekst. Leuk voor vaderdag, voor pa zijn verjaardag
of zomaar. Het blikje wordt zonder inhoud geleverd, maar kan door u worden
gevuld met iets lekkers en is in twee formaten leverbaar.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES