Liever een slechtere man
€4,95
Excl. BTW: €4,95
Omschrijving
Omdat er twee mensen uit de top van hun bedrijf een andere baan hebben aangenomen, zit de directie met de handen in het haar. Niet dat ze bang zijn om geen nieuw personeel te kunnen krijgen, maar de vertrekkende mensen waren echte steunpilaren voor de zaak en ze vrezen dat hun vervangers kwalitatief veel minder zijn.
Aan het aantal sollicitaties zal het niet liggen, want die waren er meer dan voldoende. Al vielen er gelijk een aantal af vanwege hun ervaring, opleiding of onredelijke salariseisen. Toen ze uiteindelijk een aantal serieuze kandidaten overhielden, kwam de vraag of ze mannen of vrouwen wilden. Omdat de meningen daarover verdeeld zijn, zitten ze nu in vergadering.
Bert, het oudste directielid, is er heel duidelijk over.
‘De mensen die we zoeken krijgen vrij veel personeel onder zich en daarom denk ik dat we geen vrouw moeten nemen. Volgens mij kunnen die namelijk niet zo goed leidinggeven als mannen en belangrijker nog is dat ons personeel eerder opdrachten van een man dan van een vrouw accepteert. Vooral omdat we nog nooit een dame op een leidinggevende positie hebben gehad.’
Zijn broer knikt driftig met hem mee, maar zijn oudste dochter Evelien, die sinds twee jaar ook in de directie zit, schudt geïrriteerd haar hoofd.
‘Ons personeel is inderdaad altijd een man als leidinggevende gewend en zullen dus aan een vrouw moeten wennen. Het is echter onzin om te zeggen dat een man beter leiding kan geven dan een vrouw. Ik zal niet zeggen dat een dame bij voorbaat beter is dan een kerel, maar het is ouderwets en onredelijk om ze, zonder hen te hebben gesproken, gelijk al af te serveren. Er zitten trouwens een paar brieven van vrouwen bij waar ik nogal van onder de indruk ben.’
Aalt, Berts broer, kijkt zijn nicht lachend aan.
‘Jij mag ons ouderwets en onredelijk noemen, maar vind je jezelf redelijk?’
‘Waarom niet?’
‘Als je eerlijk bent, zul je toch toe moeten geven dat het voor ons bedrijf veel beter is om twee mannen aan te nemen.’
‘Waarom dan?’
‘Dat lijkt me vrij eenvoudig. Wat schieten we ermee op om vrouwen aan te nemen die geen overwicht op hun mensen hebben? Niets toch. Dat levert alleen onenigheid op en het belangrijkste is dat ons bedrijf er minder door gaat presteren. Als de leiding en het personeel niet goed samen door één deur kunnen, is dat namelijk het logische gevolg.’
Evelien is, ondanks het vurige pleidooi van haar oom, niet overtuigd.
‘Wat je zegt, is waar. Je geeft alleen geen antwoord op de vraag of we beter vrouwen of mannen kunnen nemen. Er zullen dames zijn die geen overwicht hebben, maar ik ken ook kerels die met dat probleem zitten. Kijk bijvoorbeeld naar onze hoofd boekhouding. Hoe vaak is die man al niet in een vergadering ter sprake gekomen en dat was maar zelden positief.’
Haar vader en oom knikken en kijken elkaar even aan, maar blijken zich niet zomaar bij de mening van Evelien neer te willen leggen.
‘Ik krijg het gevoel dat jij koste wat het kost twee vrouwen aan wil nemen en dat valt me van je tegen. We hebben sinds jij erbij bent nog geen problemen met elkaar gehad, maar ik ben daarom bang dat we die nu wel gaan krijgen. Jij wil namelijk je voorkeur voor vrouwen doordrukken en vergeet het bedrijfsbelang.’
‘Ik ben het met mijn broer eens.’
Evelien is niet onder de indruk van de woorden van haar vader en oom en reageert een beetje geprikkeld.
‘Jullie maken het probleem groter dan nodig is en hebben minder vertrouwen in me dan ik had verwacht. Ik heb, sinds ik in de directie zit, namelijk altijd maar één doel gehad en dat was de belangen van ons bedrijf behartigen. Als jullie daar anders over denken, dan moeten jullie dat zeggen. In dat geval hebben we inderdaad een probleem, maar een andere dan jullie bedoelden.’
De mannen reageren geschrokken.
‘Ik heb me net geloof ik wat verkeerd uitgedrukt, want in deze discussie is er wat mij betreft geen sprake van een gebrek aan vertrouwen naar jou toe.’
‘Vanaf mijn kant is dat ook niet het geval.’
‘Mooi, dan gaan we verder en vergeten we wat er net gezegd is. Over de eerste selectie waren we het eens en de afvallers krijgen deze week nog bericht dat we geen gebruik van hun diensten maken. Ik stel voor dat we de andere brieven nog eens grondig doorlezen zonder erbij na te denken of ze door een man of een vrouw geschreven zijn. Daarna doen we hetzelfde met de gesprekken. Ik bedoel dat we alleen naar de vertelde verhalen luisteren en naar de uitstraling van de personen kijken. Aan de hand daarvan kiezen we de beste mensen uit en daarna kijken we, figuurlijk dan, of het een man of een vrouw is. Komen we op twee mannen uit dan is dat zo, maar het kunnen ook een man en een vrouw of zelfs twee vrouwen zijn. Ik heb zeker niet de bedoeling om mijn zin door te drijven, maar dit is volgens mij dé manier om deze sollicitatieprocedure in te gaan.’
De heren knikken, maar blijken nog te twijfelen.
‘We komen hier wel uit, maar ik denk dat we nu voor het eerst last hebben van een generatiekloof. Wij zijn namelijk van de oude stempel en jij bent een jonge, moderne vrouw. Waarschijnlijk heb je gelijk en moeten wij beseffen dat het 2025 en geen 1995 is, maar wij zullen wel aan vrouwelijke managers moeten wennen.’
‘Dat denk ik ook.’
Eveliens vader ziet nog een probleem.
‘Moeten we niet eerst met ons personeel in gesprek gaan om te vragen hoe zij hierover denken? Als zij geen vrouw als leidinggevende willen en besluiten om ander werk te gaan zoeken, worden we er als bedrijf namelijk slechter van en dat is niet de bedoeling.’
‘Dat vind ik ook niet.’
Evelien begint te lachen.
‘Toen we verleden jaar besloten om ’s ochtends een uur eerder te beginnen, hebben we toch ook niet eerst de mening van iedereen gevraagd. Velen waren het daar trouwens helemaal niet mee eens en ondanks allerlei dreigementen in die richting, heeft er niemand ontslag genomen.’
‘Klopt.’
‘Ja, je hebt gelijk.’
‘Dan zijn we toch dom om nu wel met ze te gaan praten. Door dat geklets vooraf krijg je volgens mij trouwens eerder meer dan minder gezeur. Wij kiezen voor de beste kandidaten en als die niet voldoen, mag men ons daarop aanspreken. Als ze goed functioneren, hebben onze mensen het echter te accepteren dat ze een vrouw als leidinggevende krijgen. Ik denk trouwens dat ze dit, op wat uitzonderingen na, ook wel zullen doen. Misschien dat de ouderen even wat moeilijkheden maken, maar de jongeren niet. Tenminste, volgens mij niet.’
De heren knikken en blijken toch overtuigd.
‘Best. Je hebt gewonnen. We gaan de gesprekken in zonder voorkeur voor man of vrouw.’
‘Akkoord.’
‘Mooi dat we eruit zijn gekomen, heren.’
Blikje hiep hiep hoera van harte gefeliciteerd. Rond zwart vlak
en zwarte stipjes. Witte tekst en hartje op de deksel. Blikje wordt
zonder inhoud geleverd, maar kan door u gevuld worden en is in
twee formaten leverbaar.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES
Aan het aantal sollicitaties zal het niet liggen, want die waren er meer dan voldoende. Al vielen er gelijk een aantal af vanwege hun ervaring, opleiding of onredelijke salariseisen. Toen ze uiteindelijk een aantal serieuze kandidaten overhielden, kwam de vraag of ze mannen of vrouwen wilden. Omdat de meningen daarover verdeeld zijn, zitten ze nu in vergadering.
Bert, het oudste directielid, is er heel duidelijk over.
‘De mensen die we zoeken krijgen vrij veel personeel onder zich en daarom denk ik dat we geen vrouw moeten nemen. Volgens mij kunnen die namelijk niet zo goed leidinggeven als mannen en belangrijker nog is dat ons personeel eerder opdrachten van een man dan van een vrouw accepteert. Vooral omdat we nog nooit een dame op een leidinggevende positie hebben gehad.’
Zijn broer knikt driftig met hem mee, maar zijn oudste dochter Evelien, die sinds twee jaar ook in de directie zit, schudt geïrriteerd haar hoofd.
‘Ons personeel is inderdaad altijd een man als leidinggevende gewend en zullen dus aan een vrouw moeten wennen. Het is echter onzin om te zeggen dat een man beter leiding kan geven dan een vrouw. Ik zal niet zeggen dat een dame bij voorbaat beter is dan een kerel, maar het is ouderwets en onredelijk om ze, zonder hen te hebben gesproken, gelijk al af te serveren. Er zitten trouwens een paar brieven van vrouwen bij waar ik nogal van onder de indruk ben.’
Aalt, Berts broer, kijkt zijn nicht lachend aan.
‘Jij mag ons ouderwets en onredelijk noemen, maar vind je jezelf redelijk?’
‘Waarom niet?’
‘Als je eerlijk bent, zul je toch toe moeten geven dat het voor ons bedrijf veel beter is om twee mannen aan te nemen.’
‘Waarom dan?’
‘Dat lijkt me vrij eenvoudig. Wat schieten we ermee op om vrouwen aan te nemen die geen overwicht op hun mensen hebben? Niets toch. Dat levert alleen onenigheid op en het belangrijkste is dat ons bedrijf er minder door gaat presteren. Als de leiding en het personeel niet goed samen door één deur kunnen, is dat namelijk het logische gevolg.’
Evelien is, ondanks het vurige pleidooi van haar oom, niet overtuigd.
‘Wat je zegt, is waar. Je geeft alleen geen antwoord op de vraag of we beter vrouwen of mannen kunnen nemen. Er zullen dames zijn die geen overwicht hebben, maar ik ken ook kerels die met dat probleem zitten. Kijk bijvoorbeeld naar onze hoofd boekhouding. Hoe vaak is die man al niet in een vergadering ter sprake gekomen en dat was maar zelden positief.’
Haar vader en oom knikken en kijken elkaar even aan, maar blijken zich niet zomaar bij de mening van Evelien neer te willen leggen.
‘Ik krijg het gevoel dat jij koste wat het kost twee vrouwen aan wil nemen en dat valt me van je tegen. We hebben sinds jij erbij bent nog geen problemen met elkaar gehad, maar ik ben daarom bang dat we die nu wel gaan krijgen. Jij wil namelijk je voorkeur voor vrouwen doordrukken en vergeet het bedrijfsbelang.’
‘Ik ben het met mijn broer eens.’
Evelien is niet onder de indruk van de woorden van haar vader en oom en reageert een beetje geprikkeld.
‘Jullie maken het probleem groter dan nodig is en hebben minder vertrouwen in me dan ik had verwacht. Ik heb, sinds ik in de directie zit, namelijk altijd maar één doel gehad en dat was de belangen van ons bedrijf behartigen. Als jullie daar anders over denken, dan moeten jullie dat zeggen. In dat geval hebben we inderdaad een probleem, maar een andere dan jullie bedoelden.’
De mannen reageren geschrokken.
‘Ik heb me net geloof ik wat verkeerd uitgedrukt, want in deze discussie is er wat mij betreft geen sprake van een gebrek aan vertrouwen naar jou toe.’
‘Vanaf mijn kant is dat ook niet het geval.’
‘Mooi, dan gaan we verder en vergeten we wat er net gezegd is. Over de eerste selectie waren we het eens en de afvallers krijgen deze week nog bericht dat we geen gebruik van hun diensten maken. Ik stel voor dat we de andere brieven nog eens grondig doorlezen zonder erbij na te denken of ze door een man of een vrouw geschreven zijn. Daarna doen we hetzelfde met de gesprekken. Ik bedoel dat we alleen naar de vertelde verhalen luisteren en naar de uitstraling van de personen kijken. Aan de hand daarvan kiezen we de beste mensen uit en daarna kijken we, figuurlijk dan, of het een man of een vrouw is. Komen we op twee mannen uit dan is dat zo, maar het kunnen ook een man en een vrouw of zelfs twee vrouwen zijn. Ik heb zeker niet de bedoeling om mijn zin door te drijven, maar dit is volgens mij dé manier om deze sollicitatieprocedure in te gaan.’
De heren knikken, maar blijken nog te twijfelen.
‘We komen hier wel uit, maar ik denk dat we nu voor het eerst last hebben van een generatiekloof. Wij zijn namelijk van de oude stempel en jij bent een jonge, moderne vrouw. Waarschijnlijk heb je gelijk en moeten wij beseffen dat het 2025 en geen 1995 is, maar wij zullen wel aan vrouwelijke managers moeten wennen.’
‘Dat denk ik ook.’
Eveliens vader ziet nog een probleem.
‘Moeten we niet eerst met ons personeel in gesprek gaan om te vragen hoe zij hierover denken? Als zij geen vrouw als leidinggevende willen en besluiten om ander werk te gaan zoeken, worden we er als bedrijf namelijk slechter van en dat is niet de bedoeling.’
‘Dat vind ik ook niet.’
Evelien begint te lachen.
‘Toen we verleden jaar besloten om ’s ochtends een uur eerder te beginnen, hebben we toch ook niet eerst de mening van iedereen gevraagd. Velen waren het daar trouwens helemaal niet mee eens en ondanks allerlei dreigementen in die richting, heeft er niemand ontslag genomen.’
‘Klopt.’
‘Ja, je hebt gelijk.’
‘Dan zijn we toch dom om nu wel met ze te gaan praten. Door dat geklets vooraf krijg je volgens mij trouwens eerder meer dan minder gezeur. Wij kiezen voor de beste kandidaten en als die niet voldoen, mag men ons daarop aanspreken. Als ze goed functioneren, hebben onze mensen het echter te accepteren dat ze een vrouw als leidinggevende krijgen. Ik denk trouwens dat ze dit, op wat uitzonderingen na, ook wel zullen doen. Misschien dat de ouderen even wat moeilijkheden maken, maar de jongeren niet. Tenminste, volgens mij niet.’
De heren knikken en blijken toch overtuigd.
‘Best. Je hebt gewonnen. We gaan de gesprekken in zonder voorkeur voor man of vrouw.’
‘Akkoord.’
‘Mooi dat we eruit zijn gekomen, heren.’
Blikje hiep hiep hoera van harte gefeliciteerd. Rond zwart vlak
en zwarte stipjes. Witte tekst en hartje op de deksel. Blikje wordt
zonder inhoud geleverd, maar kan door u gevuld worden en is in
twee formaten leverbaar.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES