Omschrijving
Als Luuk een uurtje aan het werk is, krijgt hij een telefoontje van de directeur.
‘Goedemorgen. Heb je een paar uur tijd?’
‘Nee, maar je zult me niet voor niets bellen?’
‘Klopt. Er hebben vier dames en een heer gesolliciteerd op de functie van assistent-boekhouding. Omdat jij binnenkort met een van hen moet werken, heb ik graag dat je bij de gesprekken bent.’
‘Dat begrijp ik. Ik kom eraan.’
Luuk gaat naar de directeur te gaan en het duurt niet lang voor de eerste sollicitant binnenkomt.
Dat gesprek gaat niet slecht, maar volgens zowel Luuk als zijn directeur is de man niet de persoon die ze zoeken en daarom zetten ze een streep door zijn naam. De twee dames die volgen hebben het volgens de heren ook niet echt, maar dan komt er een leuk uitziende vrouw binnen.
Voor ze een woord heeft gezegd, is Luuk daarom al onder de indruk van haar. Daar schrikt hij echter nogal van, want dit is de eerste keer na het overlijden van zijn vrouw dat hij zich tot een andere dame aangetrokken voelt.
Omdat hij vijfenvijftig is, is het niet zijn bedoeling om de rest van zijn leven alleen te blijven. Het feit dat hij aan een ander denkt, ziet hij echter als een soort verraad aan zijn vrouw en daar schaamt hij zich voor. Hij doet daarom nogal afstandelijk tegen haar en zegt niet meer dan nodig is. Dat valt zijn directeur natuurlijk op. Als de vrouw het kantoor uit is gelopen, kijkt hij Luuk daarom grijnzend aan.
‘Ken je haar of had ze iets waar je je aan stoorde?’
‘Ik vond haar nogal overdreven doen en dat is vaak een teken dat men iets te verbergen heeft. Daarnaast had ik ook geen klik met haar.’
‘Jammer, want ze lijkt me een versterking voor ons bedrijf. Zeker als ik haar opleiding en werkervaring zie. Plus dat ze me plezierig in de omgang lijkt. Als de laatste kandidaat niet net zoveel te bieden heeft, vraag ik je dan ook om nog eens over haar na te denken en ik wil haar sowieso uitnodigen voor een tweede gesprek.’
Luuk knikt, maar zegt niets en loopt, om even na te kunnen denken, naar het toilet. Onderweg
dringt het tot hem door dat hij reëel moet blijven. Als zij de beste kandidaat is, moeten ze haar nemen. De zaak mag immers geen nadeel hebben van het feit dat hij bang is om gevoelens voor de vrouw te krijgen. Hij kan zich trouwens ook druk maken om niets, want misschien is ze wel veel minder aardig dan ze net deed. Plus dat ze, hoewel ze ook weduwe is, best geen man kan willen. Er zijn immers meer mensen die ervoor kiezen om alleen te blijven en volgens hem zijn dat meer vrouwen dan mannen.
Als hij het kantoor weer binnenloopt, blijkt dat de laatste sollicitant er inmiddels is en qua uitstraling en gedrag een tegenpool van de vorige is. Wat diploma’s en ervaring betreft is ze echter haar meerdere en daar is Luuk blij mee. Hij wil wel een nieuwe relatie, maar voorlopig niet en daarom hoopt hij dat deze dame zijn collega wordt. Van haar is hij namelijk verre van onder de indruk en hij kan zich niet voorstellen dat dit ooit verandert.
Gelukkig voor hem, kent zijn directeur na dit gesprek geen twijfels meer.
‘Over de eerste drie sollicitanten hoeven we het niet meer te hebben. Nummer vier had ik graag gewild. Als jij de samenwerking met haar niet ziet zitten, moeten we echter voor nummer vijf gaan. Al wil ik, voor we de knoop definitief doorhakken, nog wel een keer met haar praten en ik heb graag dat jij daar weer bij bent.’
‘Akkoord.
Omdat het tweede gesprek met Baukje, zoals ze heet, weer goed gaat, wordt ze dezelfde dag nog aangenomen en dat lijkt eerst een goede keuze te zijn geweest. Na een paar weken begint het Luuk echter steeds duidelijker te worden dat er met haar niet samen te werken is. Ze heeft namelijk op alles wat hij doet het nodige aan te merken en het ergste is dat ze lang niet de uitstekende kracht is waar ze haar voor aan hebben gezien.
Omdat ze ook niet openstaat voor positief bedoelde aanmerkingen, ontstaat er al snel een vervelende sfeer. Luuk baalt hier vreselijk van, maar wil er niet meteen een drama van maken. Het ligt namelijk aan hem dat ze is aangenomen.
Goede raad is duur, want de sfeer tussen hem en Baukje wordt steeds negatiever en het lijkt op een escalatie uit te draaien. Had hij die andere vrouw nu maar niet afgewezen. Hij vraagt zich inmiddels ook af of hij daar wel een goede reden voor had.
Ten eerste zal er in zijn hart namelijk altijd een plek voor zijn overleden vrouw blijven en ten tweede is hij bijna drie jaar alleen en dat is niet l lang, maar ook niet kort. Daarnaast is het de vraag wie het recht heeft om te bepalen of hij lang genoeg alleen is gebleven en hij weet dat je het in de ogen van anderen nooit goed doet.
Als hij voelt dat hij aan een nieuwe relatie toe is, is het dus onzin om zich iets van de mensen om hem heen aan te trekken. Hij weet trouwens niet of het nog wel zin heeft om over Ilona na te denken. Ze kan namelijk best gepikeerd zijn dat ze niet is aangenomen en hem daarom niet meer willen zien. Plus dat ze een ander kan hebben, want hij zal niet de enige man zijn op wie ze indruk heeft gemaakt.
Baukje is nu echter het grootste probleem, maar daar komt de volgende dag een oplossing voor. Als hij op zijn werk komt, wordt hij namelijk opgewacht door zijn directeur.
‘Ik weet dat het achteraf praten is, maar we hadden bij die sollicitatieprocedure beter voor die andere dame kunnen gaan. Baukje belde me gisteravond namelijk om per direct ontslag te nemen. Ze gaf als reden op dat er met jou niet viel samen te werken, maar daar heb ik niet op gereageerd. Ik denk echter om nu Ilona te bellen en te vragen of zij nog interesse heeft.’
Luuk knikt en zegt dat hij het ermee eens is, want hij weet dat zijn directeur voor de meest logische oplossing kiest. Als hij tijdens de koffie hoort dat ze elkaar gesproken hebben en Ilona er even over wil denken, is er echter sprake van een zekere opluchting bij hem. Nu kan hij zich immers op de mogelijke nieuwe situatie voorbereiden, want hij vreest dat dit wel nodig is.
Als hij na werktijd naar het dorp fietst om wat boodschappen te doen, gaat dat voorbereiden echter sneller dan hij had verwacht. Hij komt Ilona namelijk tegen en die is nogal nieuwsgierig.
‘Vanmiddag ben ik tot mijn stomme verbazing gebeld door je directeur. Hij deed destijds net of hij met die andere vrouw de hoofdprijs had gewonnen, maar zij is dus al weg. Hebben jullie zitten slapen of heeft zij de boel bedrogen?’
Luuk beseft dat hij eerlijk moet zijn.
‘Als jij er niet zo leuk uit had gezien en zo aardig was geweest, hadden we je gelijk al aangenomen. Omdat jij, net als ik, ook alleen was, vreesde ik echter verliefd op je te worden en ik meende dat ik dit, uit respect voor mijn overleden vrouw, niet moest willen. Later ben ik daar anders over gaan denken, want een nieuwe relatie wil niet zeggen dat ik haar dan vergeten ben. Ik was trouwens ook voorbarig, want jij kon mij natuurlijk best niet zien zitten of geen nieuwe relatie willen. Het gevolg was echter een paar nare weken. Naast dat ik me schaamde voor de manier waarop we met jou waren omgegaan, zat ik namelijk met een vreselijke collega. Gelukkig heeft zij ontslag genomen en ik hoop dat je alsnog bij ons wil komen werken.’
Ilona kijkt Luuk even zwijgend aan, maar komt dan met een voor hem ontluisterend antwoord.
‘Ergens begrijp ik je wel, want het is heel moeilijk om te bepalen of je toe bent aan een nieuwe relatie en het levert altijd gezeur op van de mensen om je heen. Het is in ieder geval jammer dat het zo gelopen is, want jij bent wel iemand waar ik iets voor zou kunnen gaan voelen. Omdat ik heel veel moeite heb met de manier hoe jij mijn sollicitatie hebt beïnvloed, gaat het tussen ons echter niets worden en kom ik ook niet bij jullie werken.’
Luuk beleeft door dit antwoord een vreselijk weekend. Op zondagavond krijgt hij echter een appje dat alles anders maakt. Ilona schrijft namelijk dat ze nog steeds niet blij met hem is.
Daaronder staat echter in schuine letters: Toch lijk je me wel een man waar ik weer gelukkig mee kan worden. Daarom wil ik graag meer contact met je en ga ik proberen om je te vergeven. Ik kom morgen trouwens solliciteren en reken erop dat ik nu wel aangenomen word.
‘Goedemorgen. Heb je een paar uur tijd?’
‘Nee, maar je zult me niet voor niets bellen?’
‘Klopt. Er hebben vier dames en een heer gesolliciteerd op de functie van assistent-boekhouding. Omdat jij binnenkort met een van hen moet werken, heb ik graag dat je bij de gesprekken bent.’
‘Dat begrijp ik. Ik kom eraan.’
Luuk gaat naar de directeur te gaan en het duurt niet lang voor de eerste sollicitant binnenkomt.
Dat gesprek gaat niet slecht, maar volgens zowel Luuk als zijn directeur is de man niet de persoon die ze zoeken en daarom zetten ze een streep door zijn naam. De twee dames die volgen hebben het volgens de heren ook niet echt, maar dan komt er een leuk uitziende vrouw binnen.
Voor ze een woord heeft gezegd, is Luuk daarom al onder de indruk van haar. Daar schrikt hij echter nogal van, want dit is de eerste keer na het overlijden van zijn vrouw dat hij zich tot een andere dame aangetrokken voelt.
Omdat hij vijfenvijftig is, is het niet zijn bedoeling om de rest van zijn leven alleen te blijven. Het feit dat hij aan een ander denkt, ziet hij echter als een soort verraad aan zijn vrouw en daar schaamt hij zich voor. Hij doet daarom nogal afstandelijk tegen haar en zegt niet meer dan nodig is. Dat valt zijn directeur natuurlijk op. Als de vrouw het kantoor uit is gelopen, kijkt hij Luuk daarom grijnzend aan.
‘Ken je haar of had ze iets waar je je aan stoorde?’
‘Ik vond haar nogal overdreven doen en dat is vaak een teken dat men iets te verbergen heeft. Daarnaast had ik ook geen klik met haar.’
‘Jammer, want ze lijkt me een versterking voor ons bedrijf. Zeker als ik haar opleiding en werkervaring zie. Plus dat ze me plezierig in de omgang lijkt. Als de laatste kandidaat niet net zoveel te bieden heeft, vraag ik je dan ook om nog eens over haar na te denken en ik wil haar sowieso uitnodigen voor een tweede gesprek.’
Luuk knikt, maar zegt niets en loopt, om even na te kunnen denken, naar het toilet. Onderweg
dringt het tot hem door dat hij reëel moet blijven. Als zij de beste kandidaat is, moeten ze haar nemen. De zaak mag immers geen nadeel hebben van het feit dat hij bang is om gevoelens voor de vrouw te krijgen. Hij kan zich trouwens ook druk maken om niets, want misschien is ze wel veel minder aardig dan ze net deed. Plus dat ze, hoewel ze ook weduwe is, best geen man kan willen. Er zijn immers meer mensen die ervoor kiezen om alleen te blijven en volgens hem zijn dat meer vrouwen dan mannen.
Als hij het kantoor weer binnenloopt, blijkt dat de laatste sollicitant er inmiddels is en qua uitstraling en gedrag een tegenpool van de vorige is. Wat diploma’s en ervaring betreft is ze echter haar meerdere en daar is Luuk blij mee. Hij wil wel een nieuwe relatie, maar voorlopig niet en daarom hoopt hij dat deze dame zijn collega wordt. Van haar is hij namelijk verre van onder de indruk en hij kan zich niet voorstellen dat dit ooit verandert.
Gelukkig voor hem, kent zijn directeur na dit gesprek geen twijfels meer.
‘Over de eerste drie sollicitanten hoeven we het niet meer te hebben. Nummer vier had ik graag gewild. Als jij de samenwerking met haar niet ziet zitten, moeten we echter voor nummer vijf gaan. Al wil ik, voor we de knoop definitief doorhakken, nog wel een keer met haar praten en ik heb graag dat jij daar weer bij bent.’
‘Akkoord.
Omdat het tweede gesprek met Baukje, zoals ze heet, weer goed gaat, wordt ze dezelfde dag nog aangenomen en dat lijkt eerst een goede keuze te zijn geweest. Na een paar weken begint het Luuk echter steeds duidelijker te worden dat er met haar niet samen te werken is. Ze heeft namelijk op alles wat hij doet het nodige aan te merken en het ergste is dat ze lang niet de uitstekende kracht is waar ze haar voor aan hebben gezien.
Omdat ze ook niet openstaat voor positief bedoelde aanmerkingen, ontstaat er al snel een vervelende sfeer. Luuk baalt hier vreselijk van, maar wil er niet meteen een drama van maken. Het ligt namelijk aan hem dat ze is aangenomen.
Goede raad is duur, want de sfeer tussen hem en Baukje wordt steeds negatiever en het lijkt op een escalatie uit te draaien. Had hij die andere vrouw nu maar niet afgewezen. Hij vraagt zich inmiddels ook af of hij daar wel een goede reden voor had.
Ten eerste zal er in zijn hart namelijk altijd een plek voor zijn overleden vrouw blijven en ten tweede is hij bijna drie jaar alleen en dat is niet l lang, maar ook niet kort. Daarnaast is het de vraag wie het recht heeft om te bepalen of hij lang genoeg alleen is gebleven en hij weet dat je het in de ogen van anderen nooit goed doet.
Als hij voelt dat hij aan een nieuwe relatie toe is, is het dus onzin om zich iets van de mensen om hem heen aan te trekken. Hij weet trouwens niet of het nog wel zin heeft om over Ilona na te denken. Ze kan namelijk best gepikeerd zijn dat ze niet is aangenomen en hem daarom niet meer willen zien. Plus dat ze een ander kan hebben, want hij zal niet de enige man zijn op wie ze indruk heeft gemaakt.
Baukje is nu echter het grootste probleem, maar daar komt de volgende dag een oplossing voor. Als hij op zijn werk komt, wordt hij namelijk opgewacht door zijn directeur.
‘Ik weet dat het achteraf praten is, maar we hadden bij die sollicitatieprocedure beter voor die andere dame kunnen gaan. Baukje belde me gisteravond namelijk om per direct ontslag te nemen. Ze gaf als reden op dat er met jou niet viel samen te werken, maar daar heb ik niet op gereageerd. Ik denk echter om nu Ilona te bellen en te vragen of zij nog interesse heeft.’
Luuk knikt en zegt dat hij het ermee eens is, want hij weet dat zijn directeur voor de meest logische oplossing kiest. Als hij tijdens de koffie hoort dat ze elkaar gesproken hebben en Ilona er even over wil denken, is er echter sprake van een zekere opluchting bij hem. Nu kan hij zich immers op de mogelijke nieuwe situatie voorbereiden, want hij vreest dat dit wel nodig is.
Als hij na werktijd naar het dorp fietst om wat boodschappen te doen, gaat dat voorbereiden echter sneller dan hij had verwacht. Hij komt Ilona namelijk tegen en die is nogal nieuwsgierig.
‘Vanmiddag ben ik tot mijn stomme verbazing gebeld door je directeur. Hij deed destijds net of hij met die andere vrouw de hoofdprijs had gewonnen, maar zij is dus al weg. Hebben jullie zitten slapen of heeft zij de boel bedrogen?’
Luuk beseft dat hij eerlijk moet zijn.
‘Als jij er niet zo leuk uit had gezien en zo aardig was geweest, hadden we je gelijk al aangenomen. Omdat jij, net als ik, ook alleen was, vreesde ik echter verliefd op je te worden en ik meende dat ik dit, uit respect voor mijn overleden vrouw, niet moest willen. Later ben ik daar anders over gaan denken, want een nieuwe relatie wil niet zeggen dat ik haar dan vergeten ben. Ik was trouwens ook voorbarig, want jij kon mij natuurlijk best niet zien zitten of geen nieuwe relatie willen. Het gevolg was echter een paar nare weken. Naast dat ik me schaamde voor de manier waarop we met jou waren omgegaan, zat ik namelijk met een vreselijke collega. Gelukkig heeft zij ontslag genomen en ik hoop dat je alsnog bij ons wil komen werken.’
Ilona kijkt Luuk even zwijgend aan, maar komt dan met een voor hem ontluisterend antwoord.
‘Ergens begrijp ik je wel, want het is heel moeilijk om te bepalen of je toe bent aan een nieuwe relatie en het levert altijd gezeur op van de mensen om je heen. Het is in ieder geval jammer dat het zo gelopen is, want jij bent wel iemand waar ik iets voor zou kunnen gaan voelen. Omdat ik heel veel moeite heb met de manier hoe jij mijn sollicitatie hebt beïnvloed, gaat het tussen ons echter niets worden en kom ik ook niet bij jullie werken.’
Luuk beleeft door dit antwoord een vreselijk weekend. Op zondagavond krijgt hij echter een appje dat alles anders maakt. Ilona schrijft namelijk dat ze nog steeds niet blij met hem is.
Daaronder staat echter in schuine letters: Toch lijk je me wel een man waar ik weer gelukkig mee kan worden. Daarom wil ik graag meer contact met je en ga ik proberen om je te vergeven. Ik kom morgen trouwens solliciteren en reken erop dat ik nu wel aangenomen word.

Blikje juf bedankt lichtroze met zwart. Blikje met een
creatieve uitstraling. Laat de juf merken dat u haar
waardeert en verras haar. Blikje wordt leeg geleverd
en kan door u worden gevuld. Leverbaar in twee formaten.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES
creatieve uitstraling. Laat de juf merken dat u haar
waardeert en verras haar. Blikje wordt leeg geleverd
en kan door u worden gevuld. Leverbaar in twee formaten.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES