Omschrijving
Toen mijn vrouw een jaar of 30 geleden jarig was en ik én niet wist wat ik haar moest geven én me geen tijd gunde om uren door winkels te struinen, kwam ik op het idee om haar een hondje cadeau te doen. Zij hield immers enorm van dieren en ik dacht er ook wel mee te kunnen leven.
Ik riep vooraf nog wel stoer dat het haar hondje was en zij er dus voor moest zorgen, maar dat heb ik ongeveer een dag volgehouden. Toen had het diertje namelijk mijn hart gestolen en was ik het liefst continu met haar bezig.
Helaas kreeg mijn geluk al snel een enorme knauw. Toen we op een middag in het bos liepen, dacht Jacky, die niet aan de riem zat, namelijk te gaan spelen met een grote hond die gelukkig wel vast zat. Het gevolg was twintig hechtingen, een voor de rest van haar leven beschadigd hondje en een baasje met een trauma.
Jacky was nadat ze gebeten was namelijk een trouw bezoeker van de dierenarts. Lopen en rennen ging wel, maar ravotten was een ander verhaal. Plus dat ze vaak pijn had en dan uren over het laminaat door de kamer kon strompelen.
Gelukkig kwamen we op een gegeven moment bij een homeopatisch dierenarts terecht, want die wist haar aardig op de pootjes te houden.
Het contact met andere honden was na deze vreselijke gebeurtenis echter verleden tijd en zeker als ik erbij was. Mijn angst dat ik zo’n drama nog eens mee zou maken was namelijk zo groot, dat ik alle honden angstvallig ontliep. Dat was natuurlijk niet goed, want Jacky voelde mijn angst aan en nam die ik ook over. Van een sociaal dierenleven was dus geen sprake meer.
Mijn verhaal is helaas geen uitzondering. Nog steeds hoor en lees je namelijk de verhalen dat kleine hondjes en hun eigenaren aangevallen zijn door grotere soortgenoten en jammer genoeg soms ook met fatale gevolgen.
Als de dader van dit soort incidenten opgespoord is, volgt er meestal wel een straf/boete/muilkorf en natuurlijk is dat niet verkeerd. Het slachtoffer en ook zijn of haar baasjes hebben daar echter niets aan. Zij zitten namelijk met een vreselijke herinnering die nog jaren door kan sudderen en zelfs nooit over kan gaan.
Wat zou er dan moeten gebeuren? Mensen met kleine hondjes (waaronder ik destijds) moeten zich ervan bewust zijn dat hun dier gevaar kan lopen als hij of zij een groter exemplaar opzoekt.
Plus dat de baasjes van grote(re) honden moeten beseffen dat hun dier drama's aan kan richten.
Zeker als ze hun hond niet honderd procent onder controle hebben. Het lijkt me zelfs het overwegen waard om eigenaren van grote(re) honden eerst iets van een veiligheidsbewijs te laten halen voor ze met hun hond naar buiten mogen en daar zou dan ook op gecontroleerd moeten worden.
We hebben inmiddels een ander hondje die soms bang is voor een vlieg, maar zeker niet voor grote honden en ik krijg soms de bibbers als ik zie met welk geweld ze naar hen toe vliegt. Het gaat echter steeds goed en dat is mooi, want het doet me mijn trauma van dik twintig jaar geleden aardig vergeten.
Ik riep vooraf nog wel stoer dat het haar hondje was en zij er dus voor moest zorgen, maar dat heb ik ongeveer een dag volgehouden. Toen had het diertje namelijk mijn hart gestolen en was ik het liefst continu met haar bezig.
Helaas kreeg mijn geluk al snel een enorme knauw. Toen we op een middag in het bos liepen, dacht Jacky, die niet aan de riem zat, namelijk te gaan spelen met een grote hond die gelukkig wel vast zat. Het gevolg was twintig hechtingen, een voor de rest van haar leven beschadigd hondje en een baasje met een trauma.
Jacky was nadat ze gebeten was namelijk een trouw bezoeker van de dierenarts. Lopen en rennen ging wel, maar ravotten was een ander verhaal. Plus dat ze vaak pijn had en dan uren over het laminaat door de kamer kon strompelen.
Gelukkig kwamen we op een gegeven moment bij een homeopatisch dierenarts terecht, want die wist haar aardig op de pootjes te houden.
Het contact met andere honden was na deze vreselijke gebeurtenis echter verleden tijd en zeker als ik erbij was. Mijn angst dat ik zo’n drama nog eens mee zou maken was namelijk zo groot, dat ik alle honden angstvallig ontliep. Dat was natuurlijk niet goed, want Jacky voelde mijn angst aan en nam die ik ook over. Van een sociaal dierenleven was dus geen sprake meer.
Mijn verhaal is helaas geen uitzondering. Nog steeds hoor en lees je namelijk de verhalen dat kleine hondjes en hun eigenaren aangevallen zijn door grotere soortgenoten en jammer genoeg soms ook met fatale gevolgen.
Als de dader van dit soort incidenten opgespoord is, volgt er meestal wel een straf/boete/muilkorf en natuurlijk is dat niet verkeerd. Het slachtoffer en ook zijn of haar baasjes hebben daar echter niets aan. Zij zitten namelijk met een vreselijke herinnering die nog jaren door kan sudderen en zelfs nooit over kan gaan.
Wat zou er dan moeten gebeuren? Mensen met kleine hondjes (waaronder ik destijds) moeten zich ervan bewust zijn dat hun dier gevaar kan lopen als hij of zij een groter exemplaar opzoekt.
Plus dat de baasjes van grote(re) honden moeten beseffen dat hun dier drama's aan kan richten.
Zeker als ze hun hond niet honderd procent onder controle hebben. Het lijkt me zelfs het overwegen waard om eigenaren van grote(re) honden eerst iets van een veiligheidsbewijs te laten halen voor ze met hun hond naar buiten mogen en daar zou dan ook op gecontroleerd moeten worden.
We hebben inmiddels een ander hondje die soms bang is voor een vlieg, maar zeker niet voor grote honden en ik krijg soms de bibbers als ik zie met welk geweld ze naar hen toe vliegt. Het gaat echter steeds goed en dat is mooi, want het doet me mijn trauma van dik twintig jaar geleden aardig vergeten.

Blikje liefde zwart hart met zwarte stipjes op
witte achtergrond. Voorzien van witte tekst.
Stijlvol blikje dat iedereen graag wil geven of krijgen.
Zwart hartje op de deksel. Blikje wordt leeg geleverd,
maar is door u te vullen.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES
witte achtergrond. Voorzien van witte tekst.
Stijlvol blikje dat iedereen graag wil geven of krijgen.
Zwart hartje op de deksel. Blikje wordt leeg geleverd,
maar is door u te vullen.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES