Omschrijving
Tamara en Lea zijn al vanaf de basisschool hartsvriendinnen. Ze wonen bij elkaar in de straat, zitten op dezelfde school, hebben daar bijna dezelfde vakken en studeren daardoor ook heel vaak samen. Omdat ze daarnaast in hetzelfde team voetballen en nog nooit in hun eentje uit zijn geweest, zien ze elkaar dus zo goed als de hele week.
Hoewel Tamara er leuker uitziet dan haar vriendin, staan ze allebei volop in de belangstelling van de jongens, maar dat kan ze tot op heden weinig schelen. Niet dat ze geen belangstelling voor jongens hebben, maar wel omdat ze geen risico zeggen te willen lopen dat een relatie hun vriendschap in de weg gaat staan.
Als ze vrijdagsavonds op weg zijn naar hun stamkroeg krijgen ze het, zoals vaker, wel weer over jongens.
‘Ik hoop maar dat Lex er vanavond niet is?’
‘Hoezo?’
‘Is het je dan niet opgevallen dat hij alleen maar met mij wil dansen en dat is op zich het ergste niet. Dat hij verschrikkelijk klef is en zijn handjes heel moeilijk thuis kan houden, is namelijk een veel grotere ramp.’
Lea kijkt opeens wat moeilijk.
‘Vind je hem dan niet leuk?’
‘Hij is aardig, maar meer niet. Ik vind Ruud veel leuker, maar heb het gevoel dat hij erg nerveus van me wordt. Als ik hem aankijk, slaat hij namelijk gelijk zijn ogen neer en wordt hij vuurrood. Wat vind jij trouwens van ze.’
Lea maakt een wegwerpgebaar.
‘Ik vind ze allebei niets, maar jij zegt altijd dat de jongens je niet interesseren. Als ik hoor hoe je over Ruud praat, begin ik echter aan je woorden te twijfelen. Ik hoef toch niet bang te zijn dat onze vriendschap binnenkort verleden tijd is?’
Tamara schrikt een beetje van Lea’s toon, maar geeft gelijk antwoord.
‘Je hoeft je nergens zorgen over te maken, want ik heb geen plannen.
Waarom reageer je trouwens zo fel?’
‘Laten we het maar over iets anders hebben, want ik heb geen zin om de avond met onenigheid te beginnen.’
Tamara kijkt haar vriendin verbaasd aan, maar omdat ze inmiddels bij hun kroegje zijn, besluit ze te zwijgen. Ze loopt echter wel met een raar gevoel naar binnen en dat wordt nog erger als Lea zwijgend aan de andere kant van de bar gaat zitten. Vooral omdat er niets gebeurd is. Ze heeft alleen wat over die jongens gezegd, maar verder niet. Natuurlijk hebben ze altijd geroepen dat ze geen vriend wilden en ze denkt nog steeds niet aan een relatie. Dat betekent volgens haar echter niet dat ze niet leuk met Ruud of een ander om kan gaan.
Als ze wel verliefd wordt, is het niet haar bedoeling om er geheimzinnig over te doen en ze gunt Lea ook alle geluk van de wereld. Het is trouwens niet normaal om van elkaar te verlangen dat ze altijd vrijgezel blijven en een relatie hoeft hun vriendschap echt niet in de weg te staan. Al hebben ze dat wel altijd beweerd.
Na een uurtje krijgt Tamara het gevoel dat Lea voortdurend naar haar zit te kijken en dat geeft haar een nog vreemder gevoel dan ze al had. Even denkt ze na over wat ze het beste kan doen, maar dan besluit ze naar haar vriendin toe te gaan en te vragen of ze mee gaat dansen. Dat doet ze immers graag en wie weet komt ze er op die manier achter wat er is.
Het gaat echter anders dan ze had verwacht. Als ze lachend aan Lea vraagt of ze mee gaat dansen, schrikt ze namelijk van haar koele reactie.
‘Ik ben niet in de stemming om gezellig te doen en heb weinig zin om te praten. Als je wil dansen, zul je het dus alleen moeten doen. Al kun je natuurlijk Ruud vragen om mee te gaan.’
‘Lea, wat is er toch met je aan de hand?’
‘Nets. Ik had alleen niet verwacht dat je zo enthousiast over die jongen zou zijn en vraag me echt af hoelang het nog duurt voor onze vriendschap voorbij is.’
‘Je doet enorm kinderachtig en maakt problemen om niets. Ten eerste heb ik dus geen plannen met wie dan ook en ten tweede kunnen we toch niet van elkaar verwachten dat we de rest van ons leven alleen blijven.’
‘We hebben altijd gezegd dat we onze vriendschap niet door een jongen lieten verprutsen en dat gaat nu wel gebeuren.’
‘Wat we over jongens hebben geroepen was stoere meidenpraat en dat weet jij ook. Waarom zouden we trouwens geen vriendinnen meer kunnen zijn als we een relatie krijgen? Dat kan toch prima naast elkaar?’
‘Ik vind van niet en ga trouwens naar huis. Een fijne avond nog.’
Tamara staat haar vriendin even geschrokken na te kijken en loopt dan terug naar haar barkruk. Daar komt Lex vragen of ze mee gaat dansen. Dat is echter meer dan ze momenteel kan verdragen en daarom poeiert ze hem veel onvriendelijker af dan haar bedoeling is.
Net als ze erover begint te denken om ook naar huis te gaan, komt Ruud naar haar toe. Eerst wil ze tegen hem eveneens iets rots zeggen, maar als hij begint te praten, dwingt ze zichzelf om normaal te doen.
‘Denk nu niet dat ik je afluister. Lea ging echter zo tegen je tekeer dat ik alles heb gehoord en daarom lijkt het me goed om even met je te praten.’
Tamara moet haar best doen om vriendelijk te blijven.
‘Hoezo?’
‘Nogmaals, ik wil me niet met jouw zaken bemoeien. Lea was echter niet eerlijk tegen je. De dingen die ze jou verwijt, doet ze namelijk zelf, want ze heeft me al twee keer gevraagd of ik met haar uit wilde. Omdat ik daar geen trek in had, is dat er echter niet van gekomen.’
Omdat Tamara even sprakeloos is, praat de jongen verder.
‘Ze vertelde trouwens net voor die scheldpartij dat jij verliefd op me was en of wij soms al iets met elkaar hadden. Omdat jij, volgens haar, veel knapper bent dan zij, zei ze ook wel te begrijpen dat ik liever iets met jou dan met haar wilde.’
Tamara besluit eerlijk te zijn.
‘Ze haalt zich dingen in haar hoofd die er niet zijn. Ik ben namelijk niet verliefd op je, maar zij is vreselijk jaloers is en dat is beroerd. Ze zal inmiddels trouwens wel beseffen wat ze heeft gedaan en ik bel haar morgen wel om alles nog eens uit te leggen. Wil je wat drinken?’
‘Lekker.’
Omdat Ruud nog aardiger is dan ze had verwacht, denkt Tamara steeds minder aan haar vriendin. Vooral omdat ze weet dat de schuld van de ruzie niet bij haar, maar bij Lea ligt. Haar vriendin dacht immers over een relatie na en niet zij en ze blijkt, ten onrechte, enorm jaloers te zijn.
Hoewel ze het erg gezellig hebben en afspreken om morgen samen te gaan eten, gebeurt er namelijk niets en gaan ze apart naar huis. Dat helpt Tamara echter niets, want de volgende dag krijgt ze een berichtje van Lea die de vriendschap verbreekt en haar onbetrouwbaar noemt omdat ze iets met Ruud is begonnen.
Daarom stuurt ze een appje terug dat er niets is gebeurd en er, op vriendschap na, ook niets gaat gebeuren. Tenminste, voorlopig niet. Omdat Lea niet reageert, besluit Tamara naar haar toe te gaan, Als haar ouders zeggen dat ze niet te spreken is, legt ze zich er echter bij neer dat hun geweldige vriendschap voorbij is en daar baalt ze vreselijk van.
Het wordt nog veel erger voor haar. Een ruime week later staat Ruud namelijk op de stoep om te vragen of ze weet dat er een naaktfoto van haar op de sociale media circuleert. Hier schrikt ze vreselijk van en zeker als ze de foto ziet. Die is namelijk bij haar thuis gemaakt en daarom weet ze zeker dat Lea hierachter zit.
Een herstel van hun vriendschap is wat haar betreft hiermee voorgoed van de baan en even overweegt ze zelfs om de politie in te schakelen. Ook beseft ze dat het sexting probleem bijna niet op te lossen is. Als het haar al op deze manier overkomt, kan het namelijk iedereen overkomen.
Hoewel Tamara er leuker uitziet dan haar vriendin, staan ze allebei volop in de belangstelling van de jongens, maar dat kan ze tot op heden weinig schelen. Niet dat ze geen belangstelling voor jongens hebben, maar wel omdat ze geen risico zeggen te willen lopen dat een relatie hun vriendschap in de weg gaat staan.
Als ze vrijdagsavonds op weg zijn naar hun stamkroeg krijgen ze het, zoals vaker, wel weer over jongens.
‘Ik hoop maar dat Lex er vanavond niet is?’
‘Hoezo?’
‘Is het je dan niet opgevallen dat hij alleen maar met mij wil dansen en dat is op zich het ergste niet. Dat hij verschrikkelijk klef is en zijn handjes heel moeilijk thuis kan houden, is namelijk een veel grotere ramp.’
Lea kijkt opeens wat moeilijk.
‘Vind je hem dan niet leuk?’
‘Hij is aardig, maar meer niet. Ik vind Ruud veel leuker, maar heb het gevoel dat hij erg nerveus van me wordt. Als ik hem aankijk, slaat hij namelijk gelijk zijn ogen neer en wordt hij vuurrood. Wat vind jij trouwens van ze.’
Lea maakt een wegwerpgebaar.
‘Ik vind ze allebei niets, maar jij zegt altijd dat de jongens je niet interesseren. Als ik hoor hoe je over Ruud praat, begin ik echter aan je woorden te twijfelen. Ik hoef toch niet bang te zijn dat onze vriendschap binnenkort verleden tijd is?’
Tamara schrikt een beetje van Lea’s toon, maar geeft gelijk antwoord.
‘Je hoeft je nergens zorgen over te maken, want ik heb geen plannen.
Waarom reageer je trouwens zo fel?’
‘Laten we het maar over iets anders hebben, want ik heb geen zin om de avond met onenigheid te beginnen.’
Tamara kijkt haar vriendin verbaasd aan, maar omdat ze inmiddels bij hun kroegje zijn, besluit ze te zwijgen. Ze loopt echter wel met een raar gevoel naar binnen en dat wordt nog erger als Lea zwijgend aan de andere kant van de bar gaat zitten. Vooral omdat er niets gebeurd is. Ze heeft alleen wat over die jongens gezegd, maar verder niet. Natuurlijk hebben ze altijd geroepen dat ze geen vriend wilden en ze denkt nog steeds niet aan een relatie. Dat betekent volgens haar echter niet dat ze niet leuk met Ruud of een ander om kan gaan.
Als ze wel verliefd wordt, is het niet haar bedoeling om er geheimzinnig over te doen en ze gunt Lea ook alle geluk van de wereld. Het is trouwens niet normaal om van elkaar te verlangen dat ze altijd vrijgezel blijven en een relatie hoeft hun vriendschap echt niet in de weg te staan. Al hebben ze dat wel altijd beweerd.
Na een uurtje krijgt Tamara het gevoel dat Lea voortdurend naar haar zit te kijken en dat geeft haar een nog vreemder gevoel dan ze al had. Even denkt ze na over wat ze het beste kan doen, maar dan besluit ze naar haar vriendin toe te gaan en te vragen of ze mee gaat dansen. Dat doet ze immers graag en wie weet komt ze er op die manier achter wat er is.
Het gaat echter anders dan ze had verwacht. Als ze lachend aan Lea vraagt of ze mee gaat dansen, schrikt ze namelijk van haar koele reactie.
‘Ik ben niet in de stemming om gezellig te doen en heb weinig zin om te praten. Als je wil dansen, zul je het dus alleen moeten doen. Al kun je natuurlijk Ruud vragen om mee te gaan.’
‘Lea, wat is er toch met je aan de hand?’
‘Nets. Ik had alleen niet verwacht dat je zo enthousiast over die jongen zou zijn en vraag me echt af hoelang het nog duurt voor onze vriendschap voorbij is.’
‘Je doet enorm kinderachtig en maakt problemen om niets. Ten eerste heb ik dus geen plannen met wie dan ook en ten tweede kunnen we toch niet van elkaar verwachten dat we de rest van ons leven alleen blijven.’
‘We hebben altijd gezegd dat we onze vriendschap niet door een jongen lieten verprutsen en dat gaat nu wel gebeuren.’
‘Wat we over jongens hebben geroepen was stoere meidenpraat en dat weet jij ook. Waarom zouden we trouwens geen vriendinnen meer kunnen zijn als we een relatie krijgen? Dat kan toch prima naast elkaar?’
‘Ik vind van niet en ga trouwens naar huis. Een fijne avond nog.’
Tamara staat haar vriendin even geschrokken na te kijken en loopt dan terug naar haar barkruk. Daar komt Lex vragen of ze mee gaat dansen. Dat is echter meer dan ze momenteel kan verdragen en daarom poeiert ze hem veel onvriendelijker af dan haar bedoeling is.
Net als ze erover begint te denken om ook naar huis te gaan, komt Ruud naar haar toe. Eerst wil ze tegen hem eveneens iets rots zeggen, maar als hij begint te praten, dwingt ze zichzelf om normaal te doen.
‘Denk nu niet dat ik je afluister. Lea ging echter zo tegen je tekeer dat ik alles heb gehoord en daarom lijkt het me goed om even met je te praten.’
Tamara moet haar best doen om vriendelijk te blijven.
‘Hoezo?’
‘Nogmaals, ik wil me niet met jouw zaken bemoeien. Lea was echter niet eerlijk tegen je. De dingen die ze jou verwijt, doet ze namelijk zelf, want ze heeft me al twee keer gevraagd of ik met haar uit wilde. Omdat ik daar geen trek in had, is dat er echter niet van gekomen.’
Omdat Tamara even sprakeloos is, praat de jongen verder.
‘Ze vertelde trouwens net voor die scheldpartij dat jij verliefd op me was en of wij soms al iets met elkaar hadden. Omdat jij, volgens haar, veel knapper bent dan zij, zei ze ook wel te begrijpen dat ik liever iets met jou dan met haar wilde.’
Tamara besluit eerlijk te zijn.
‘Ze haalt zich dingen in haar hoofd die er niet zijn. Ik ben namelijk niet verliefd op je, maar zij is vreselijk jaloers is en dat is beroerd. Ze zal inmiddels trouwens wel beseffen wat ze heeft gedaan en ik bel haar morgen wel om alles nog eens uit te leggen. Wil je wat drinken?’
‘Lekker.’
Omdat Ruud nog aardiger is dan ze had verwacht, denkt Tamara steeds minder aan haar vriendin. Vooral omdat ze weet dat de schuld van de ruzie niet bij haar, maar bij Lea ligt. Haar vriendin dacht immers over een relatie na en niet zij en ze blijkt, ten onrechte, enorm jaloers te zijn.
Hoewel ze het erg gezellig hebben en afspreken om morgen samen te gaan eten, gebeurt er namelijk niets en gaan ze apart naar huis. Dat helpt Tamara echter niets, want de volgende dag krijgt ze een berichtje van Lea die de vriendschap verbreekt en haar onbetrouwbaar noemt omdat ze iets met Ruud is begonnen.
Daarom stuurt ze een appje terug dat er niets is gebeurd en er, op vriendschap na, ook niets gaat gebeuren. Tenminste, voorlopig niet. Omdat Lea niet reageert, besluit Tamara naar haar toe te gaan, Als haar ouders zeggen dat ze niet te spreken is, legt ze zich er echter bij neer dat hun geweldige vriendschap voorbij is en daar baalt ze vreselijk van.
Het wordt nog veel erger voor haar. Een ruime week later staat Ruud namelijk op de stoep om te vragen of ze weet dat er een naaktfoto van haar op de sociale media circuleert. Hier schrikt ze vreselijk van en zeker als ze de foto ziet. Die is namelijk bij haar thuis gemaakt en daarom weet ze zeker dat Lea hierachter zit.
Een herstel van hun vriendschap is wat haar betreft hiermee voorgoed van de baan en even overweegt ze zelfs om de politie in te schakelen. Ook beseft ze dat het sexting probleem bijna niet op te lossen is. Als het haar al op deze manier overkomt, kan het namelijk iedereen overkomen.

Blikje een opkikkertje. Een kadootje voor iemand die
even een zetje in de rug nodig heeft. Zwarte tekst met
oranje balk en witte achtergrond. Hartje op de deksel.
Het blikje wordt leeg geleverd, maar kan door u gevuld
worden en is in twee formaten leverbaar.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES
even een zetje in de rug nodig heeft. Zwarte tekst met
oranje balk en witte achtergrond. Hartje op de deksel.
Het blikje wordt leeg geleverd, maar kan door u gevuld
worden en is in twee formaten leverbaar.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES