Omschrijving
‘Als Jappie vrijdagsavonds met zijn vrouw zit te eten en naar haar plannen voor het weekend vraagt, heeft ze een onaangename verrassing.
‘Ik wil morgen naar de stad.’
‘Dat is goed. Ik ga mee. Wat winkels kijken en een paar terrasjes pakken, vind ik wel gezellig en zeker met dit mooie weer.’
‘Dat is prima, natuurlijk. Het belangrijkste is echter dat ik naar de meubelboulevard wil om nieuwe spullen voor de kamer uit te zoeken. Daarnaast wil ik kijken naar wat anders voor op de vloer.’
‘Je bent mal. De meubels en dat laminaat zijn hooguit een jaar oud. Het is dus zonde van het geld om nu weer wat anders te kopen. Zeker omdat er nog niets aan mankeert.’
‘Dat kan wel zijn, maar een parketvloer is veel mooier en als we het laminaat eruit halen, kunnen we gelijk vloerverwarming aan laten leggen.’
‘Denk je dat het geld me op mijn rug groeit of heb je soms de loterij gewonnen? We hebben best wat op de bank staan, maar alles wordt duurder en wie weet wat voor rare dingen ons nog te wachten staan. Daarom wil ik een financieel buffertje blijven houden.’
‘Als je zo praat, ben je net kerel van zeventig in plaats van dertig. Sparen en geld op de bank laten staan deed men vroeger, maar tegenwoordig niet meer. Nu geniet iedereen van zijn of haar centen. Kijk maar hier in de buurt. Iedereen rijdt een nieuwe auto en de vrachtwagens van de meubelbedrijven rijden af en aan. Die mensen zijn wijzer dan wij. Zij genieten van wat ze verdienen en wij kunnen kijken naar de mooie spullen van anderen. Plus dat we elk jaar weer schuiten vol geld naar de belasting moeten brengen.’
Jappie begint te grijnzen.
‘Nu begrijp ik het. Je ziet veel buren doorlopend wat nieuws en vooral duurs kopen en wil meedoen. Ik had nooit verwacht dat ik jou nog eens zou betrappen op jaloers gedrag. Je zult echter genoegen moeten nemen met wat we hebben, want ik ga geen bakken geld uitgeven voor spullen die niet nodig zijn. Als de spullen oud en versleten waren, was het anders en ik begrijp dat ja af en toe iets anders in huis wil. Het zou echter dom zijn als we in deze financieel onzekere tijd veel geld uit gaan geven omdat we bang zijn dat de anders uit de toon vallen.’
‘Je bent een angsthaas. Jij verdient niets minder en misschien wel meer dan de andere kerels uit de buurt. Waarom kunnen zij het geld dan wel laten rollen en wij niet? Er wonen hier trouwens bijna geen tweeverdieners en volgens mij heeft niemand een erfenis gehad of iets in de loterij gewonnen. Dus moeten ze het net als wij met één salaris doen.’
‘Hoe ze dat doen, weet ik niet en ik heb ook geen idee wat ze verdienen. Het kan echter best zijn dat ze vroeger veel gespaard hebben en misschien vinden zij het niet belangrijk om geld achter de hand te hebben. Wat trouwens ook nog kan zijn, is dat ze regelmatig geld van hun ouders krijgen. Die mazzel hebben wij echter niet en ik ben niet van plan om onnodige financiële risico’s te gaan lopen.’
Jellie wordt wat bozig.
‘Het kan jou niets schelen dat we over een tijdje de armoedzaaiers van de buurt genoemd worden, maar mij wel. Denk ook maar niet dat ik voorlopig iemand op visite vraag. Als je het vergelijkt met de rest van de buurt, hebben we namelijk zelfs in de tuin oude rotzooi staan. Ik heb al gedacht dat we maar moesten gaan verhuizen naar een buurt waar we wat minder uit de toon vallen.’
Jappie kijkt zijn vrouw vol verbijstering aan.
‘Weet je wat ik zou doen als ik jou was?’
‘Nee.’
‘Ik zou naar de huisarts gaan om te vragen of hij me door wilde sturen naar een therapeut. Jouw gedachten zijn namelijk echt niet normaal.’
‘Fijn om een man te hebben die zo over je denkt.’
‘Jellie, als we echt oude spullen in huis hadden staan, zou het terecht zijn als je er iets van zei. Het ziet er echter keurig netjes uit, dus is het niet nodig en onterecht om er nu zo’n kabaal over te maken.’
Jappie wacht een momentje, maar gaat dan verder.
‘Jij kijkt naar wat iedereen in en om het huis heeft staan, maar wie weet hoeveel schuld ze hebben. Ze kunnen hun spullen immers wel van geleend geld hebben gekocht en misschien moeten ze wel zoveel rente en aflossing betalen dat ze amper nog te eten hebben. Zou jij trouwens willen dat we bijna niets op de bank hadden staan en bij iedere onverwachte uitgave in de problemen kwamen? Toen vorige maand je wasmachine kapot was, hebben we dezelfde dag nog een nieuwe gekocht. Vind je dat dan geen weelde en denk je dat iedereen in de buurt hetzelfde zou kunnen doen?’
Jellie zit even zwijgend voor zich uit te kijken en blijkt zich opeens te schamen voor haar gedrag.
‘Sorry voor mijn gezeur. Je hebt gelijk. Als we iets echt nodig hebben, kunnen we het kopen en dat is rijkdom. Plus dat het heel lekker is dat we ons geen zorgen hoeven te maken over de stijgende prijzen van energie en boodschappen. Als ik iedereen steeds met nieuwe meubels zie sjouwen en er volgens de laatste mode bij zie lopen, krijg ik soms echter de kriebels en die had ik vandaag. We gaan dus niet verhuizen en er morgen een gezellig dagje van maken zonder over dure aankopen te zeuren. Het is trouwens een geruststellende idee dat ik een verstandige man heb waarmee ik niet direct in de financiële problemen kom.’
‘Ho maar. Ik heb nu complimenten genoeg gehad.’
Jappie en Jellie gaan de volgende dag wel winkelen, maar over dure aankopen wordt niet meer gepraat en ook in de dagen en weken die volgen hebben ze het er niet meer over. Als ze een paar maanden later eerst een bord bij hun buren in de tuin zien staan en een aantal dagen later verderop in de straat nog één, denken ze echter wel terug aan hun gesprek van destijds. Zeker als ze via horen dat de huizen vanwege financiële problemen worden verkocht en er nog een gezin uit de straat in grote problemen zit.
‘Natuurlijk is de ellende voor een deel hun eigen schuld, maar toch vind ik het jammer voor ze. Als ze tevreden waren geweest met wat ze hadden en niet steeds meer, groter, nieuwer en duurder hadden gewild, was er waarschijnlijk minder of niets aan de hand geweest. Helaas zijn zij niet de enige mensen die op deze manier in de ellende zijn gekomen. Duur doen en niets hebben, komt namelijk veel voor. Helaas, maar het is niet anders.’
‘Ik ben blij dat ik een man heb die zijn verstand gebruikt.’
‘Ik wil morgen naar de stad.’
‘Dat is goed. Ik ga mee. Wat winkels kijken en een paar terrasjes pakken, vind ik wel gezellig en zeker met dit mooie weer.’
‘Dat is prima, natuurlijk. Het belangrijkste is echter dat ik naar de meubelboulevard wil om nieuwe spullen voor de kamer uit te zoeken. Daarnaast wil ik kijken naar wat anders voor op de vloer.’
‘Je bent mal. De meubels en dat laminaat zijn hooguit een jaar oud. Het is dus zonde van het geld om nu weer wat anders te kopen. Zeker omdat er nog niets aan mankeert.’
‘Dat kan wel zijn, maar een parketvloer is veel mooier en als we het laminaat eruit halen, kunnen we gelijk vloerverwarming aan laten leggen.’
‘Denk je dat het geld me op mijn rug groeit of heb je soms de loterij gewonnen? We hebben best wat op de bank staan, maar alles wordt duurder en wie weet wat voor rare dingen ons nog te wachten staan. Daarom wil ik een financieel buffertje blijven houden.’
‘Als je zo praat, ben je net kerel van zeventig in plaats van dertig. Sparen en geld op de bank laten staan deed men vroeger, maar tegenwoordig niet meer. Nu geniet iedereen van zijn of haar centen. Kijk maar hier in de buurt. Iedereen rijdt een nieuwe auto en de vrachtwagens van de meubelbedrijven rijden af en aan. Die mensen zijn wijzer dan wij. Zij genieten van wat ze verdienen en wij kunnen kijken naar de mooie spullen van anderen. Plus dat we elk jaar weer schuiten vol geld naar de belasting moeten brengen.’
Jappie begint te grijnzen.
‘Nu begrijp ik het. Je ziet veel buren doorlopend wat nieuws en vooral duurs kopen en wil meedoen. Ik had nooit verwacht dat ik jou nog eens zou betrappen op jaloers gedrag. Je zult echter genoegen moeten nemen met wat we hebben, want ik ga geen bakken geld uitgeven voor spullen die niet nodig zijn. Als de spullen oud en versleten waren, was het anders en ik begrijp dat ja af en toe iets anders in huis wil. Het zou echter dom zijn als we in deze financieel onzekere tijd veel geld uit gaan geven omdat we bang zijn dat de anders uit de toon vallen.’
‘Je bent een angsthaas. Jij verdient niets minder en misschien wel meer dan de andere kerels uit de buurt. Waarom kunnen zij het geld dan wel laten rollen en wij niet? Er wonen hier trouwens bijna geen tweeverdieners en volgens mij heeft niemand een erfenis gehad of iets in de loterij gewonnen. Dus moeten ze het net als wij met één salaris doen.’
‘Hoe ze dat doen, weet ik niet en ik heb ook geen idee wat ze verdienen. Het kan echter best zijn dat ze vroeger veel gespaard hebben en misschien vinden zij het niet belangrijk om geld achter de hand te hebben. Wat trouwens ook nog kan zijn, is dat ze regelmatig geld van hun ouders krijgen. Die mazzel hebben wij echter niet en ik ben niet van plan om onnodige financiële risico’s te gaan lopen.’
Jellie wordt wat bozig.
‘Het kan jou niets schelen dat we over een tijdje de armoedzaaiers van de buurt genoemd worden, maar mij wel. Denk ook maar niet dat ik voorlopig iemand op visite vraag. Als je het vergelijkt met de rest van de buurt, hebben we namelijk zelfs in de tuin oude rotzooi staan. Ik heb al gedacht dat we maar moesten gaan verhuizen naar een buurt waar we wat minder uit de toon vallen.’
Jappie kijkt zijn vrouw vol verbijstering aan.
‘Weet je wat ik zou doen als ik jou was?’
‘Nee.’
‘Ik zou naar de huisarts gaan om te vragen of hij me door wilde sturen naar een therapeut. Jouw gedachten zijn namelijk echt niet normaal.’
‘Fijn om een man te hebben die zo over je denkt.’
‘Jellie, als we echt oude spullen in huis hadden staan, zou het terecht zijn als je er iets van zei. Het ziet er echter keurig netjes uit, dus is het niet nodig en onterecht om er nu zo’n kabaal over te maken.’
Jappie wacht een momentje, maar gaat dan verder.
‘Jij kijkt naar wat iedereen in en om het huis heeft staan, maar wie weet hoeveel schuld ze hebben. Ze kunnen hun spullen immers wel van geleend geld hebben gekocht en misschien moeten ze wel zoveel rente en aflossing betalen dat ze amper nog te eten hebben. Zou jij trouwens willen dat we bijna niets op de bank hadden staan en bij iedere onverwachte uitgave in de problemen kwamen? Toen vorige maand je wasmachine kapot was, hebben we dezelfde dag nog een nieuwe gekocht. Vind je dat dan geen weelde en denk je dat iedereen in de buurt hetzelfde zou kunnen doen?’
Jellie zit even zwijgend voor zich uit te kijken en blijkt zich opeens te schamen voor haar gedrag.
‘Sorry voor mijn gezeur. Je hebt gelijk. Als we iets echt nodig hebben, kunnen we het kopen en dat is rijkdom. Plus dat het heel lekker is dat we ons geen zorgen hoeven te maken over de stijgende prijzen van energie en boodschappen. Als ik iedereen steeds met nieuwe meubels zie sjouwen en er volgens de laatste mode bij zie lopen, krijg ik soms echter de kriebels en die had ik vandaag. We gaan dus niet verhuizen en er morgen een gezellig dagje van maken zonder over dure aankopen te zeuren. Het is trouwens een geruststellende idee dat ik een verstandige man heb waarmee ik niet direct in de financiële problemen kom.’
‘Ho maar. Ik heb nu complimenten genoeg gehad.’
Jappie en Jellie gaan de volgende dag wel winkelen, maar over dure aankopen wordt niet meer gepraat en ook in de dagen en weken die volgen hebben ze het er niet meer over. Als ze een paar maanden later eerst een bord bij hun buren in de tuin zien staan en een aantal dagen later verderop in de straat nog één, denken ze echter wel terug aan hun gesprek van destijds. Zeker als ze via horen dat de huizen vanwege financiële problemen worden verkocht en er nog een gezin uit de straat in grote problemen zit.
‘Natuurlijk is de ellende voor een deel hun eigen schuld, maar toch vind ik het jammer voor ze. Als ze tevreden waren geweest met wat ze hadden en niet steeds meer, groter, nieuwer en duurder hadden gewild, was er waarschijnlijk minder of niets aan de hand geweest. Helaas zijn zij niet de enige mensen die op deze manier in de ellende zijn gekomen. Duur doen en niets hebben, komt namelijk veel voor. Helaas, maar het is niet anders.’
‘Ik ben blij dat ik een man heb die zijn verstand gebruikt.’

Blikje it's a boy paard. Wit blikje met blauwe ster en
zwarte lijntjes en hobbelpaard. Leuke kennisgeving van een geboorte.
Hartje op deksel. Het blikje wordt leeg geleverd, maar is door
u te vullen en in twee formaten leverbaar.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES
zwarte lijntjes en hobbelpaard. Leuke kennisgeving van een geboorte.
Hartje op deksel. Het blikje wordt leeg geleverd, maar is door
u te vullen en in twee formaten leverbaar.
KLIK HIER VOOR MEER BLIKJES